«Τρόμος» στο… λεκανοπέδιο από τη συντριβή της ΜΠΑΤΕ
Το ντεφορμάρισμα που ξεπεράστηκε και μάλιστα το ίδιο εντυπωσιακά… «συνοδευόμενο» από τις πολύτιμες νίκες -με κόντρα τη διαιτησία- και με δύο θριάμβους στα μεγάλα ντέρμπι με τους ανταγωνιστές, σε αυτά με ξένους βέβαια ρέφερι, έδειχνε στη διάρκειά του πως οι κυπελλούχοι Ελλάδας δεν είχαν χάσει τα χαρακτηριστικότερά τους στοιχεία: Την ποδοσφαιρική τους ποιότητα και ως εκ τούτου και ανωτερότητα έναντι των αντιπάλων τους, αλλά και το μέταλλο και τη στόφα μιας ομάδας φιλόδοξης που διεκδικεί με αξιώσεις την είσοδό της στο κλαμπ των ισχυρών της Ευρώπης.
Ετσι στο Μπορίσοφ είχαμε την απόδειξη και την επιβεβαίωση αυτής της άποψης και πρόβλεψης και απολαύσαμε μια «πτήση» -θα τη λέγαμε ονειρική- των αετών του Βορρά. Προχθές στα αλήθεια ο ΠΑΟΚ ήταν μια ομάδα να την πιείς στα ποτήρι. Άγγιξε σχεδόν την τελειότητα. Αντέστρεψε θεαματικά και καταλυτικά την εικόνα του ντεφορμαρίσματος και παρουσιάστηκε ολοκληρωτικά αναμορφωμένος.
Ιδανικός ρυθμός ανάπτυξης, υψηλές ταχύτητες, άψογη ομαδική λειτουργία και αγωνιστική πειθαρχία, «φωτιά» οι δύο πτέρυγες, εξαιρετική συνεργασία του άξονα με άμυνα και επίθεση, όλα συγκεντρωμένα σε μια συνολική αποτίμηση εξαίσια. Το σκορ αντικατοπτρίζει σε απόλυτο βαθμό εικόνα και απόδοση και οι εντυπώσεις μαζί με τις διαπιστώσεις έρχονται τώρα σαν προπομπός για εφησυχασμό των οπαδών του που προφανώς είχαν κάπως μουδιάσει, γιατί δεν έβλεπαν αυτό που ήθελαν. Άσχετα αν η ομάδα τους έπαιρνε αυτό που και οι ίδιοι επιθυμούσαν, δηλαδή τις νίκες.
Αναφερθήκαμε και μιλήσαμε για τελειότητα.Δεν είχαμε καμία πρόθεση να επιστρατεύσουμε και να επικαλεστούμε υπερβολές για την εμφάνιση στο Μπορίσοφ. Αυτό το αισθανθήκαμε αρκετές φορές στη διάρκεια του παιχνιδιού, αλλά το επιβεβαιώσαμε καλύτερα όταν θελήσαμε να σταθούμε στην ατομική απόδοση των παικτών. Κι αυτό γιατί σε αυτήν μας την προσπάθεια υποχρεωθήκαμε να παραδεχθούμε ότι από εκεί που στα τελευταία παιχνίδια ψάχναμε να βρούμε διακριθέντες, στο προχθεσινό κατευθυνθήκαμε ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση αναζητώντας τους… μη διακριθέντες. Ναι, ίσως ήταν από τις λίγες φορές, τις σπάνιες θα λέγαμε, που δεν υπήρχε σε αυτή την αναζήτηση να βρεθεί έστω και ένας υστερήσας από το θριαμβευτικό 4-1.
Ολοι τους ήταν υπέροχοι, με ένα βηματάκι πιο μπροστά τον νεαρό Βραζιλιάνο Ζαμπά. Ετσι, οι φίλοι του ΠΑΟΚ το καταχάρηκαν το προχθεσινό βράδυ. Αυτό που συνέβη το ήθελαν όσο τίποτε άλλο. Το χρειαζόντουσαν για να το… τρίψουν στη μούρη όλων εκείνων των στραβοστόμηδων και συμπλεγματικών αντι-ΠΑΟΚτσήδων που τους είχαν πρήξει με τα περί τύχης και εύνοιας και ό,τι άλλο εμετικό τους έδινε να πλασάρουν η μαύρη προπαγάνδα τους. Αυτός ήταν ο ΠΑΟΚ.
Ο ίδιος απέναντι στα μεγαθήρια της προκριματικής φάσης του Champions League και ο ίδιος στο Μπορίσοφ με την «επιστροφή» του. Η μικρή περίοδος ντεφορμαρίσματος έκλεισε γρήγορα, χωρίς απώλειες και ω του θαύματος με μεγάλους θριάμβους. Τώρα θα μου πείτε γιατί το συνδρομητικό δεν έσπευσε να πάρει δηλώσεις από το συμπαθέστατο Σάββα και να τον ρωτήσει απλά ποια είναι η ομάδα που τιμά την Ελλάδα στο εξωτερικό και ποια είναι η άλλη για την οποία οι ευρωπαϊκές φάπες έχουν καταντήσει ρουτίνα.
Επιπρόσθετα πιστεύουμε πως η συντριβή της ΜΠΑΤΕ και η εντυπωσιακή απογείωση και «επιστροφή» της ομάδας του Λουτσέσκου θα επιβάλλουν σιωπή έστω και για λίγο από τη στιγμή που ακόμη δεν έχει συνέλθει από τον τρόμο του το δίδυμο των ανταγωνιστών. Μαύρα φίδια τους έχουν ζώσει όλους.
ΥΓ1: Την Κυριακή… θα έχουμε ξεμαλλιάσματα ανάμεσα στους ανίερα συμμαχήσαντες. Για 90 λεπτά (τουλάχιστον) θα τους χωρίζουν τα πάντα ακόμη κι αυτό το κοινό μίσος τους εναντίον του ΠΑΟΚ.
ΥΓ2: Οι παλιότεροι θυμόμαστε πολύ καλά το τι εστί Μαμουζέλος., Για να μην κουράζεστε, φέρτε τον στα ίσια με τον γραφικό Σάββα Θεοδωρίδη, αλλά τοποθετημένο (όπως το συνήθιζε άλλωστε πάντοτε) σε κάποιο… βολικό στρατόπεδο. Μια ζωή υποτακτικός.
Από την έντυπη έκδοση της metrosport (6/10)
Δεν υπάρχουν σχόλια: