Η συνέντευξη Μαρινάκη στο Sky Sports για Ολυμπιακό, Νότιγχαμ και όχι μόνο!
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, μίλησε μεταξύ άλλων για τα σχέδιά του να αγοράσει ομάδα στη Βραζιλία, τη συνεργασία με τον Εντού τη διαιτησία και το VAR, ενώ αποκάλυψε γιατί πήγε το τρόπαιο του Conference League που κατέκτησε ο Ολυμπιακός, στον τάφο του πατέρα του.
Αναλυτικά:
Για το πώς θα περιέγραφε τον εαυτό του: Έχω πάθος για ό,τι κάνω και έχω φτάσει σε αυτό το επίπεδο πολύ γρήγορα. Έχω υπάρξει αρκετά τυχερός και ικανός ή έχοντας έναν συνδυασμό και των δύο στοιχείων, από τότε που ήμουν πολύ νέος και είχα επαγγελματική επιτυχία. Εξαιτίας αυτής της επιτυχίας μπορώ να κάνω τα πράγματα που μου αρέσουν περισσότερο.
Η δουλειά μου, η ναυτιλία, είναι κάτι που μου δίνει μεγάλη χαρά. Είναι σε διεθνές επίπεδο. Είναι μία παγκόσμια επιχείρηση και θα πρέπει να μπορείς να ανταγωνιστείς πολύ μεγάλες εταιρείες και ακόμα και κρατικές εταιρείες ανά τον κόσμο. Θα πρέπει να είναι ικανός και να είσαι δυνατός για να μπορείς να ανταγωνιστείς (τους άλλους). Να είσαι έξυπνος και να παίρνεις γρήγορες αποφάσεις έτσι ώστε να μπορείς να είσαι ανταγωνιστικός και πετυχημένος και με μεγάλες εταιρείας σε αυτόν τον χώρο.
Για το ότι λατρεύει τις προκλήσεις και σε επαγγελματικό επίπεδο και στο ποδόσφαιρο: Είναι κάτι που μου προσφέρει ικανοποίηση αλλά αυτό που απολαμβάνω περισσότερο είναι το ταξίδι. Όταν έχεις πετύχει και όταν έχεις πάρει τη νίκη μπορεί να νιώσεις λίγο κουρασμένος και λίγο αγχωμένος και ακόμα όταν όλοι πανηγυρίζουν και γιορτάζουν να μην το απολαμβάνεις το ίδιο. Όμως το ταξίδι για να φτάσεις στη νίκη είναι αυτό που έχει μεγάλο νόημα και αξία και παίρνω μεγάλη ικανοποίηση από αυτό.
Για το ότι δεν δείχνει ποτέ να ξεκουράζεται ή να επαναπαύεται κάπου και το εάν είναι πάντα “πεινασμένος” για κάτι παραπάνω: Θα πρέπει να κάνεις ατελείωτη προσπάθεια, αλλά την ίδια στιγμή στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού χρειάζεται να έχεις τεράστια χαρά για αυτό που κάνεις. Μπορείς να παθιαστείς με αυτό και να διαφωνείς για να προστατέψεις την ομάδα σου και τα συμφέροντά σου. Οι άνθρωποι του Πειραιά είναι ό,τι οι άνθρωποι του Νότιγχαμ.
Με τις επιχειρήσεις που έχω, έχουμε πολλούς υπαλλήλους. Είναι οι άνθρωποι στα καράβια, οι άνθρωποι στα γραφεία και στο ποδόσφαιρο είναι οι παίκτες, οι φίλαθλοι και το τεχνικό επιτελείο και αυτό που κάνουμε έχει να κάνει με τον ανθρώπινο παράγοντα στο 100%. Είναι καλό να έχεις καλές εγκαταστάσεις ή πολύ καλά και μοντέρνα πλοία στη ναυτιλία. Όμως όταν τα έχεις όλα αυτά και δεν έχεις έναν καλό καπετάνιο ή έναν ικανό καπετάνιο ή ικανούς παίκτες όλα αυτά δεν σημαίνουν τίποτα. Πιστεύω λοιπόν πώς η δύναμη είναι στους ανθρώπους και όχι σε μένα (εννοώντας τους ανθρώπους που έχει στις δουλειές του).
Η δύναμη έρχεται από τους ανθρώπους είτε αυτούς με τους οποίους δουλεύεις μαζί είτε τους φιλάθλους. Θεωρώ πώς οι ικανότητες των ανθρώπων κάνουν τη διαφορά. Αυτό που πρέπει να κάνεις όλη την ώρα είναι να δουλέψεις σκληρά. Οι άνθρωποι δίπλα σου θα πρέπει να το δουν για να κάνουν το ίδιο. Πρέπει να είσαι εκεί για να τους εμπνέεις να το κάνουν και να το κάνουν με έναν τρόπο που να είναι ανταγωνιστικοί και έναν τρόπο που θα φέρει τη νίκη. Θα πρέπει να έχεις νοοτροπία νικητή όλη την ώρα και θα πρέπει αυτό να βγαίνει από τον άνθρωπο που καθαρίζει τις εγκαταστάσεις μέχρι τον πρόεδρο, τον ιδιοκτήτη, τον προπονητή και τον αρχηγό της ομάδας. Όλοι μαζί θα πρέπει να είναι ικανοί να δουλεύουν μαζί και να είναι μαζί. Η ενότητα σε ότι κάνεις είναι τρομερά σημαντική. Για αυτό όποτε μιλάω δεν μιλάω για μένα. Χρησιμοποιώ λέξεις που έχουν να κάνουν με όλους μας. Εμείς το κάνουμε όλο αυτό.
Για το ευρωπαϊκό τρόπαιο με τον Ολυμπιακό στο Conference, που ήταν το πρώτο ελληνικής ομάδας: «Δύο! Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία της UEFA που μία ομάδα πήρε και τις δύο διοργανώσεις (η U19 πήρε το Youth League)».
Για το ότι πήγε το τρόπαιο του Conference στον τάφο του πατέρα του για να το μοιραστεί μαζί του: «Ο τάφος του είναι εδώ στον Πειραιά αλλά επίσης στείλαμε το τρόπαιο και στην Κρήτη, απ’ όπου καταγόμαστε και πήγε και σε όλη την Ελλάδα. Ήταν μία ξεχωριστή στιγμή διότι είναι σημαντικό το να δείξω το τι κατάφερα στον άνθρωπο που με ενέπνευσε να τα κάνω όλα αυτά. Είναι καλό να μην ξεχνάς τις ρίζες σου. Καλό για όλους μας. Ήταν κάτι για το οποίο είχα δώσει υπόσχεση στον εαυτό μου και έτσι έγινε».
Για τη Νότιγχαμ Φόρεστ και τα θετικά σχόλια γύρω από την ανοδική της πορεία και πόσο ξεχωριστό είναι αυτό: «Για εμένα αυτός ήταν ο στόχος μου από την αρχή. Όταν το είπα πρώτη φορά ο κόσμος έλεγε ότι είναι τρελό ή βλακεία. Όμως για μένα είναι σημαντικό γιατί αλλιώς δεν θα το έκανα. Εάν η Φόρεστ δεν ήταν μία μεγάλη ομάδα δεν θα είχα ασχοληθεί. Για μένα είναι οι μνήμες που έχω.
Ήταν η πρώτη φορά που είχα επισκεφτεί την Αγγλία και όταν έμεινα εκεί. Ήταν στις αρχές του 1980 και ήταν 2 ομάδες τότε: Λίβερπουλ και Νότιγχαμ Φόρεστ. Φορούσαν τα ίδια χρώματα με τον Ολυμπιακό: τα κόκκινα. Μιλάμε για χιλιάδες ή εκατομμύρια κόσμο που τις υποστήριζε.
Μπορείτε να δείτε με τις ομάδες που έχω εμπλακεί, τις δύο ομάδες στην Ελλάδα και την Αγγλία: ο Ολυμπιακός είναι με διαφορά η πιο μεγάλη ομάδα στην Ελλάδα. Ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας υποστηρίζει τον Ολυμπιακό. Η Φόρεστ είναι μία από τις πιο μεγάλες ομάδες στην Αγγλία. Είναι τα πράγματα που έχουμε πετύχει με αυτή τη βάση των υποστηρικτών. Για μένα αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Έχουμε κάτω από την ιδιοκτήσια μας ομάδες και πολλοί το βλέπουν ως επιχείρηση. Εγώ δεν το βλέπω απαραίτητα έτσι. Είναι πολύ δύσκολο να συνδυάζεις τις επιχειρήσεις με το ποδόσφαιρο και ειδικά με μεγάλες ομάδες που χρειάζεται να πάρεις τρόπαια και να μετέχεις στην Ευρώπη.
Δεν σημαίνει απαραίτητα αυτό ότι μπορείς να βγάλεις χρήματα. Το αντίθετο είναι αυτό που ισχύει σε πολλές περιπτώσεις. Δεν έχουμε απεριόριστο μπάτζετ. Δεν είμαστε μία κρατική εταιρεία ή μία εταιρεία που έχει την άνεση να χάνει χρήματα κάθε χρόνο. Χρειάζεται να βρίσκουμε την ισορροπία μεταξύ όσων ξοδεύουμε και όσων πετυχαίνουμε. Φυσικά δεν είναι εύκολο. Αυτό χρειάζεται πολλή και σκληρή δουλειά αλλά δίνουμε το καλύτερο δυνατό για να είμαστε ανταγωνιστικοί με ένα κόστος που να μπορούμε να καλύψουμε».
Για το εάν είναι ρεαλιστικό για τη Φόρεστ να ανταγωνιστεί τις ομάδες του Big 6: «Ναι θεωρώ πώς είναι ρεαλιστικό. Και στο τέλος της ημέρας εξαρτάται από εμάς. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να αναλαμβάνουμε την ευθύνη. Οπότε αναλαμβάνω την ευθύνη στις κακές στιγμές. Στις καλές στιγμές μπορούμε να τη μοιραστούμε.
Είναι κάτι ευχάριστο το να μοιράζεσαι τις ευθύνες (και το μερίδιο συμμετοχής) στις καλές στιγμές και στις νίκες αλλά στις δύσκολες στιγμές χρειάζεται να αναλάβεις εσύ την ευθύνη, να διορθώσεις τα λάθη σου και να λειτουργήσεις ανάλογα έτσι ώστε να ανακάμψεις, να παλέψεις, να επιστρέψεις και να νικήσεις».
Για την περίπτωση του Εντού: «Ο Εντού ήταν ένας πολύ καλός παίκτης και επίσης ένας πολύ καλός αθλητικός και τεχνικός διευθυντής. Τρέφω μεγάλο σεβασμό για εκείνον. Τα αποτελέσματα που είδαμε αυτά τα χρόνια στην Αρσεναλ ήταν πολύ καλά και έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Αυτό που μπορώ να πω είναι πώς θα ήθελα να συνεργαστώ μαζί του σε ένα πολύ πιο μεγάλο project. Ένα παγκόσμιο project. Είμαι αισιόδοξος ότι εάν όλο αυτό προχωρήσει, θα είναι ένα ακόμα πετυχημένο τόλμημα και για τους δύο μας. Είμαι πολύ αισιόδοξος για αυτό αλλά θα πρέπει να δούμε το πώς θα εξελιχθεί όλο αυτό και πώς θα ολοκληρωθεί, εάν και όταν το επιτρέψουν οι χρονικές συγκυρίες».
Για το ότι θα είναι ένδειξη της φιλοδοξίας του: «Ναι. Θεωρώ ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα ήθελαν να συνεργαστούν μαζί μας και να δουλέψουν με εμάς και αυτό σημαίνει ότι μας σέβονται και εκτιμούν αυτό που κάνουμε. Αυτό μας δίνει ικανοποίηση για το ότι αυτό που κάνουμε έχει επίδραση σε πολύ καλούς ανθρώπους του χώρου».
Για το αν θα εμπλακεί σε ομάδα της Βραζιλίας και συγκεκριμένα την Βάσκο Ντα Γκάμα: «Υπάρχουν συζητήσεις και αυτό που μπορώ να πω είναι ότι όταν θέλω να ασχοληθώ πρέπει να είναι κάτι σημαντικό. Η παράδοση είναι πολύ σημαντική και πάντα μου φαίνεται πιο λογικό να διαχειρίζομαι ή να είμαι ιδιοκτήτης.
Αλλά σε μεγάλους συλλόγους όπου μιλάμε για εκατομμύρια οπαδούς, δεν το θεωρείς ιδιοκτησία. Δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω τη λέξη ότι «αγόρασα» τον Ολυμπιακό ή ότι «αγόρασα» τη Νότιγχαμ Φόρεστ. Πρόκειται για κάτι τεράστιο. Είναι για όλους τους οπαδούς, για εκατομμύρια ανθρώπους, οπότε δεν μπορώ να το δω ως επιχείρηση.
Είναι πολύ σημαντικό, σε ό,τι κι αν ασχολούμαι, να είναι μια ομάδα που έχει μεγάλη βάση οπαδών. Η Πορτογαλία αποτελεί εξαίρεση. Είναι μια μικρότερη ομάδα. Αλλά αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αναβαθμιστεί και αυτή η ομάδα και να είναι μία από τις κορυφαίες έξι ή επτά ομάδες της Πορτογαλίας. Είναι πολύ σημαντικό γιατί, για εμάς, η αγορά της Βραζιλίας είναι πολύ σημαντική.
Έχουμε κάποιους πολύ καλούς παίκτες που έχουν παίξει όλα αυτά τα χρόνια στον Ολυμπιακό και τώρα και στη Νότιγχαμ Φόρεστ. Αλλά στην Πορτογαλία, οι Βραζιλιάνοι, παίζουν ως Ευρωπαίοι. Είναι μια πύλη, ας πούμε, για τους Βραζιλιάνους παίκτες στην Ευρώπη. Και για μένα αυτό είναι πολύ σημαντικό για τα επόμενα χρόνια».
Για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει με τις αντιδράσεις του: «Το πάθος είναι κάτι που δεν μπορείς να βοηθήσεις. Ή το έχεις ή δεν το έχεις. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό για τον ηγέτη μιας ομάδας, μιας επιχείρησης, ενός οργανισμού, να προσπαθεί με κάθε τρόπο να προστατεύει τα συμφέροντα της ομάδας, της εταιρείας, της οικογένειάς σου.
Θεωρώ τη Νότιγχαμ Φόρεστ ως μια οικογένεια. Έτσι, όταν βλέπεις πράγματα που δεν είναι σωστά, μπορείς να μιλάς δυνατά γι’ αυτά. Και πιστέψτε με, μέχρι στιγμής, όποτε το φωνάζαμε, είχαμε απόλυτο δίκιο. Ζούμε σε δημοκρατικές χώρες, ειδικά στην Ελλάδα, όπου γεννήθηκε η δημοκρατία.
Έτσι, το να έχεις άποψη και να μπορείς να μοιράζεσαι αυτή τη γνώμη με τους ανθρώπους δεν είναι κάτι που θεωρώ ότι είναι κακό ή δεν έχει νόημα. Έχουμε δει πράγματα που είναι απίστευτα και πρέπει να έχεις το θάρρος και τη δύναμη να υποστηρίξεις αυτό που λες και να μπορείς να αποδείξεις ότι αυτό που λες είναι σωστό».
Για τις αποφάσεις των διαιτητών: «Το άλλο πράγμα είναι ότι σήμερα, στο ποδόσφαιρο, έχουμε τον VAR. Γιατί λοιπόν έχουμε VAR; Για να ελέγχονται διπλά οι αποφάσεις που λαμβάνουν χώρα άμεσα και από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Πολλές φορές, μπορεί να κάνεις λάθος. Αλλά όταν έχεις όλο το χρόνο που χρειάζεσαι για να παρακολουθήσεις από διαφορετικές γωνίες, σε μια άνετη καρέκλα, και μπορείς να αφιερώσεις ένα λεπτό, δύο λεπτά, τρία λεπτά, τέσσερα λεπτά, ακόμα και πέντε λεπτά για να το δεις και να το ξαναδείς, τότε είναι πολύ δύσκολο να δεχτείς ένα ανθρώπινο λάθος.
Δυστυχώς, έχουμε δει μεγάλα λάθη να λαμβάνουν χώρα με τον VAR. Όντας άνθρωπος, είσαι υποχρεωμένος να κάνεις λάθη. Είναι φυσικό να κάνεις λάθη. Αλλά όταν βλέπεις επαναλαμβανόμενα λάθη από τους ίδιους ανθρώπους, αυτό είναι κάτι που πρέπει να διορθωθεί και πρέπει να διορθωθεί άμεσα. Οι αρχές ή οι οργανισμοί – η FA, είναι η Premier League, είναι η UEFA, είναι η FIFA – έχουν καθήκον απέναντι σε όλους μας να διορθώσουν όλα αυτά».
Δεν υπάρχουν σχόλια: