Το μεγαλεπήβολο πλάνο του: Υπέρβαση Γιαννακόπουλου με 2 εκατ.
Έγραψε ένας φίλος ότι και μπάμιες να βγάλει πλέον η ΚΑΕ Παναθηναϊκός προς πώληση, θα γίνουν sold out. Δεν είναι απλά ένας παροξυσμός, μια αλλοφροσύνη, ένα trend της εποχής.
Ο Γιαννακόπουλος κατάφερε σε ένα χρόνο να καταστήσει τον Παναθηναϊκό πρώτο brand στην Ευρώπη. Πιθανόν πάνω και από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Όχι ως σύλλογο προφανώς αλλά ως μπασκετικό brand μόνο πάνω ή δίπλα στη Ρεάλ μπορεί να μπει.
Κι είναι εκτός τόπου και χρόνου όποιος βάζει τον Παναθηναϊκό ως μέγεθος δίπλα στον Ολυμπιακό και προσπαθεί να κάνει άτοπες συγκρίσεις για να αποδείξει κάτι υπέρ των πρασίνων. Τα μεγέθη δεν είναι ίδια. Άλλαξαν πίστες πλέον. Ο ΠΑΟΚ και ο Άρης στο ποδόσφαιρο είναι αντίπαλοι αλλά δεν είναι ίδια μεγέθη. Η Ρεάλ και η Ατλέτικο έχουν μεγάλα κοινά αλλά δεν συγκρίνονται πουθενά. Η Λίβερπουλ κι η Έβερτον δεν υπολογίζονται ως αντίπαλοι.
Για ποιο λόγο λοιπόν κάποιοι αυτάρεσκα κάνουν σχόλια μειώνοντας τον Ολυμπιακό για τα διαρκείας που έχει πουλήσει, τον κόσμο που δεν ακολουθεί κλπ;
Ο Παναθηναϊκός πούλησε 11.200 διαρκείας σε μια μέρα και έκανε sold out σε γήπεδο με 36.000 εισιτήρια για φιλικό παιχνίδι μπάσκετ όταν ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός δεν έχει 36.000 κόσμο σε επίσημο ματς που μείνει πρόκριση σε όμιλο Europa League με αντίπαλο κοτζάμ Άγιαξ. Αυτή η σύγκριση μπορεί να γίνει και δείχνει πολλά, η σύγκριση της ΚΑΕ Παναθηναικός με την ΚΑΕ Ολυμπιακός είναι για λαϊκή κατανάλωση. Ούτε πριν ήταν κοντά τα δυο σωματεία στο μπάσκετ σε επίπεδο λαοφιλίας, ούτε τώρα.
Τα 36.000 εισιτήρια δεν είναι απλά ένας αριθμός. Είναι statement. Είναι πανευρωπαϊκό ρεκόρ εδώ και 3-4 δεκαετίες σε επίπεδο Ευρωλίγκας, δεν συζητάμε τώρα για τον τελικό του 1968 αλλά για τη σύγχρονη εποχή των σπορ.
Το θέμα ξέρετε ποιο είναι; Ότι τα έσοδα από τα 36.000 εισιτήρια έχουν ήδη επενδυθεί. Για να γίνει το event όχι απλά ιστορικό αλλά φαντασμαγορικό, δυο αγώνες μπάσκετ που θα τους συζητάει όλος ο κόσμος για πάντα. Διότι όταν υπάρχει πλάνο, σκέφτεσαι το επόμενο βήμα, όχι το προηγούμενο.
Αυτό σημαίνει σεβασμός στον φίλαθλο. Σου δίνω; Μου δίνεις πίσω. Εξάντλησα τα εισιτήρια; Δώσε μου κάτι κι εσύ.
Πολύ πριν βγουν σε κυκλοφορία λοιπόν τα εισιτήρια είχε τεθεί σε εφαρμογή το πλήρες σχέδιο του Γιαννακόπουλου να δοθούν όλα τα χρήματα, εις το όνομα του πατρός. Εκτός αν όντως πίστεψε κάποιος ότι μπορεί να είχε επιχειρηματικό χαρακτήρα το event που έχει το όνομα του Παύλου.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν θα καλέσει στο event την ιστορία του όλη. Και λίγο παραπάνω. Ξεκινώντας από τον κομισάριο του ΝΒΑ, Άνταμ Σίλβερ. Να δει από κοντά τι σημαίνει ελληνικό μπάσκετ, με όποια προέκταση αντιλαμβάνεστε ότι μπορεί να έχει μια τέτοια παρουσία.
Θα καλέσει όλους τους GM των ομάδων του ΝΒΑ. Έναν προς έναν προσωπικά.
Θα απευθύνει πρόσκληση σε όλο το front office του ΝΒΑ. Εμπορικούς διευθυντές, marketing directors.
Με πλήρες hospitality σε όλους.
Κι επειδή είναι 21 Σεπτεμβρίου κι η σεζόν στο ΝΒΑ θα είναι στο ξεκίνημα της προετοιμασίας, η παρουσία πολλών εξ αυτών έχει αυξημένες πιθανότητες να συμβεί.
Λέγαμε όμως για ιστορία. Και ιστορία σημαίνει το μεγαλύτερο όνομα που πάτησε ποτέ το πόδι του στην Ευρώπη.
Ο Ντομινίκ Γουίλκινς. Του αξίζει, πρέπει και θα είναι στο event.
Ιστορία σημαίνει Μπάιρον Σκοτ. Ο συνεχιστής από το ΝΒΑ. Ο άνθρωπος που έφερε το πρώτο από τα αμέτρητα πρωταθλήματα στην 25ετή δυναστεία του Παναθηναϊκού.
Δε θα είναι ο Στόγιαν Βράνκοβιτς με την οικογένεια του;
Θα σταλεί προσωπική πρόσκληση στον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.
Φυσικά και ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα με τη διπλή ιδιότητα, ως μύθος του Παναθηναϊκού αλλά και πρόεδρος της Euroleague.
Και πολλοί, πολλοί άλλοι. Η λίστα είναι ατελείωτη.
Έτσι τιμάς την ιστορία σου. Με παρέλαση αστέρων. Όσα κι αν είναι τα έσοδα, τα έξοδα μπορεί να είναι περισσότερα.
Για να καλέσεις προσωπικά τους ιδιοκτήτες και των 18 ομάδων της Ευρωλίγκα.
Για να είναι όλοι αυτοί παρόντες, μαζί, την παραμονή, στο μεγάλο gala που θα γίνει μπροστά στη φωτισμένη Ακρόπολη με 200-300 υψηλούς προσκεκλημένους.
Αφήστε το παιδιά. Η ιστορία ξέφυγε. Κι όταν δεν σε νοιάζουν τα κόστη για να δημιουργήσεις τέτοιο event, το greatness του Παναθηναϊκού όχι απλά μεγαλώνει αλλά γίνεται απλησίαστο.
Δυο εκατομμύρια υπολογίζεται ότι μπορεί να φτάσει το κόστος στο όλο project. Για το στήσιμο, το stage, τα παρκέ, τις μεταφορές, τους ανθρώπους, το gala, τις προσκλήσεις. So what που θα λέγανε και στο ΝΒΑ. Δεν μετριούνται όλα σε ευρώ. Εδώ μιλάμε για μια βραδιά που θα μείνει για πάντα στην ιστορία. Εκτός αν ο Παναθηναϊκός ετοιμάσει σύντομα κάτι ακόμα μεγαλύτερο. Λέτε;
Δεν υπάρχουν σχόλια: