«Υπογράψτε τον τώρα! - Κότσια ο Κουτσιαύτης...»
Ήταν από τις λίγες περιπτώσεις, που ναι μεν ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, ωστόσο η μία κλάση παραπάνω σε κάνει να ξεχωρίζεις σημαντικά και, τουλάχιστον στην Ελλάδα, είναι αρκετή και ικανή να σε ξελασπώνει...
Δεν ξέρω κατά πόσο θα την είχε σκαπουλάρει ο Oλυμπιακός και δεν θα την (ξανά)πατούσε από τη Λαμία, ζώντας ένα δράμα ανάλογο του περυσινού Κυπέλλου, εάν δεν υπήρχε η καταλυτική παρουσία του Ματιέ Βαλμπουενά στο 2ο ημίχρονο!
Τούτος ο Γάλλος βιρτουόζος, που έχω την εντύπωση -και με την ευχή που έκανε στις δηλώσεις του ως MVP, "αναθέτοντας"στη διοίκηση του Ολυμπιακού να τον φωνάξει να τελειώνουν με συνοπτικές διαδικασίες την ανανέωση του συμβολαίου του- ότι μ' αυτή την απόλυτα μεστή, καταλυτική συμβολή του στην πρόκριση στα ημιτελικά, κέρδισε "συνταξιοδοτικό πρόγραμμα" εν Ελλάδι.
Ισόβιο συμβόλαιο συμβίωσης και αλληλέγγυας αγάπης με τους ερυθρόλευκους, σαν του σπουδαίου Ιμπαγάσα, του Καρεμπέ, του Μοντεστό, του Φουστέρ, οι οποίοι δεν πέρασαν και έφυγαν από τον Ολυμπιακό, αλλά έμειναν για πάντα εδώ, λες και τους γέννησε Ελληνίδα μάνα με την ερυθρόλευκη σημαία τυλιγμένη γύρω τους από τα γεννοφάσκια τους!
Ο Βαλμπουενά δεν του μέλλει ν’ αγιάσει σ’ αυτό τον τόπο. Είπε ο δόλιος ο προπονητής να του δώσει καμιά ρουφηξιά οξυγόνο, αλλά τον χρειάστηκε να πάρει από αυτόν το φιλί της ζωής.
Δυστυχώς ο Κώστας Φορτούνης δεν είναι ακόμα έτοιμος, δεν έχει το αγωνιστικό επίπεδο, ούτε τον επιθυμητό ρυθμό για να επωμισθεί καν ένα μέρος της οργανωτικής ευθύνης που είχε κάποτε πριν τον σοβαρό τραυματισμό του.
Λογικό. Είναι νωρίς. Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι.
Ως τότε, ο Ματιέ δεν γίνεται να απουσιάζει τελικά ούτε από τα… οικογενειακά διπλά του Ρέντη και ο Θεός φυλάξει! Γιατί ο "θαυματουργός τρικολόρος" δεν είναι κάνα παιδαρέλι, ήδη άλλωστε έχει βγάλει τραυματισμούς (λογικό) και δεν γίνεται να λογίζεται ως… non stop action!
Ο δρόμος της σεζόν είναι πολύ μακρύς ακόμα. Και στο φίνις είναι όπως καταλαβαίνουμε όλοι, που η ανάγκη της παρουσίας του θα κρίνεται επιτακτική!
Ρίσκαρε στο β’ μέρος ο Μαρτίνς ως όφειλε. Έβαλε και το δεύτερο "κανόνι" μέσα (Ελ Αραμπί), γύρισε το σύστημα σε 4-4-2 με δύο φορ, αλλά έλα που έπρεπε να βγάλει τη φόρμα και ο Γάλλος μπαλαδόρος γιατί καλή είναι η φουλ επίθεση αλλά άμα δεν μπορείς να την "ταΐσεις"… άστα, βράστα.
Αυτό ήταν ο Ολυμπιακός επί ένα ημίχρονο, σκορπώντας πάλι 70% κατοχή μπάλας, συνολική (αλλά φλύαρη) υπεροχή και μισό ματς στους πέντε ανέμους. Μόνο μέλι και από τηγανίτα τίποτα!
Έτσι, με τις δύο αλλαγές από το 46’ με τη γρήγορη ισοφάριση και τον "δαιμονισμένο" Βαλμπουενά να οργιάζει στο χορτάρι, το κλίμα για τη Λαμία "στράβωσε" και ήρθε να το… φάει και ο γάιδαρος… Ρόμανιτς.
Μ αρέσει που διαβάζω ότι ευνοήθηκαν οι ερυθρόλευκοι από τον Κουτσιαύτη για να ανατρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση. Γιατί; Επειδή ορισμένοι διαιτητές -είναι κι αυτοί που έχουν απομείνει εκτός "συστήματος"- έχουν τα κότσια να εφαρμόζουν πιστά τον κανονισμό;
Πειθαρχικός έλεγχος κύριοι, αμέ πώς;
Θέατρο; 100%. Κίτρινη κάρτα, δεύτερη γιατί είχε βγει και άλλη. Κόκκινη σημαίνει. Έξω, κατευθείαν. Και που ήταν η φάση στο κέντρο του γηπέδου και τι μ' αυτό; Με 10 η Λαμία και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.
Επιθετικό "χλόμιασμα"
Πάμε τώρα στη ζημιά με τον Σουντανί. Είναι και παρά-είναι, μεγάλο πλήγμα. Αναφερόμαστε στον 2ο σκόρερ της ομάδας, στον άνθρωπο που στην Ευρώπη, θα καλούνταν από δω και πέρα να παίξει και σέντερ φορ αν χρειαζόταν, εναλλακτικά ή επικουρικά στον Αραμπί, απόντος από τη λίστα του Χασάν, στον κυνηγό που σταδιακά ανακτούσε ολοένα και περισσότερο αυτοπεποίθηση, ρυθμό και συνέπεια με το γκολ, το αγωνιστικό πακέτο το αντάξιο των δυνατοτήτων και του ποδοσφαιρικού επιπέδου του. Ξαφνικά, η ατυχία του τράβηξε το καλώδιο από την πρίζα.
Μαζί με την φυγή του Ποντένσε στην Αγγλία ο Oλυμπιακός χάνει και ένα δεύτερο ισχυρότατο επιθετικό όπλο του. Και όσο ο Λάζαρος δεν "επιστρέφει" και ο Τούρκο-Σκανδιναβός Εμρέ Μορ παραμένει γρίφος, από πού να αντληθεί η αισιοδοξία ότι θα καλυφθούν οι ερυθρόλευκοι επιθετικά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο;
Όταν ο Ολυμπιακός θα τρώει φέτος γκολ, κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό θα οφείλεται στις επιπολαιότητες του Σεμέδο και στις απροσεξίες, την έλλειψη σοβαρότητας του Σισέ.
Μιλάμε για δύο θαυμάσιους στόπερ, με προσόντα, εκτόπισμα, αξιοζήλευτες, δυσεύρετες δυνατότητες, που κάποιες στιγμές όμως είναι να απορεί κανείς εάν υπάρχει... φαιά ουσία στον εγκέφαλο τους! Μυαλό κουκούτσι ρε παιδάκι μου!
Ο Αντέτζο, ο Αντέτζο, δεν λέμε για τον... Λεβαντόφκσι, τους... αποκοίμισε και άπλωσε το κανί του στη φάση του 0-1.
Σαστίζουν οι δύο ψηλοί σαν να τους ψιθυρίζει τραγουδάκι παραμυθιού στ’ αυτί η γιαγιά τους! Για όνομα του Θεού και της Παναγίας!
Ιδίως ο Πορτογάλος την "πατάει" από υπέρμετρη σιγουριά.
Καλά, ο Σισέ, δεν δείχνει και... σαΐνι άμα δώσεις βάση στο βλέμμα του!
Δεν υπάρχουν σχόλια: