«Δεν συγκρίνονται Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ - Είναι αμυντικός φαινόμενο - Φοβάμαι με ΠΑΟ»
Φαινόταν, πάντως το πράγμα κι ας κέρδιζε 2-0 η Τότεναμ. «Φώναζε» από χιλιόμετρα μακριά, ότι ο Ολυμπιακός είναι φτιαγμένος φέτος για... «άλλα κόλπα» . Για να «γλεντάει» όσους δεν τον ζυγίσουν όπως του αρμόζει.
Για τον υπερήφανο, απαιτητικό, εγωιστή και... ελαφρώς παλαβωμένο με την ομάδα του, οπαδό του Ολυμπιακού, το αίσθημα της ισοπαλίας είναι εξαιρετικά σπάνιο, για να μην πω μάλλον αδύνατο να τον καταλάβει γλυκά και ικανοποιητικά.
Και όμως, έβγαινα με το "μπούγιο" του κόσμου από το φαληρικό γήπεδο και είχα την ευκαιρία, ακούγοντας συζητήσεις και εντυπώσεις στην ατμόσφαιρα τριγύρω μου, να πιάσω επακριβώς τον σφυγμό της πλατιάς βάσης: το "εκτόπισμα" της ισοπαλίας στο ερυθρόλευκο κοινό, δεν είχε προηγούμενο. Είχαν καταχαρεί το αποτέλεσμα οι φίλοι του Ολυμπιακού. Έφευγαν... ευρωπαϊκά γεμάτοι από ακόμα ένα φετινό ευρωπαϊκό ματς της ομάδας τους
Δίκαια και φυσιολογικά. Δεν ήταν μια ισοπαλία, δεν ήταν κάτι απλό. Ήταν ένα... ανδραγάθημα, κόντρα σε έναν σπουδαίο εγγλέζικο σύλλογο, με παράδοση και ιστορία εμβλήματος, με πρωταγωνιστικό ρόλο τα τελευταία χρόνια στην Premier, στην περυσινή φιναλίστ της διοργάνωσης, στους άξιους απογόνους του Τζίμι Γκριβς, του Στιβ Πέριμαν, του Κλιβ Άλεβ, του Γκλεν Χοντλ, του Πολ Γκασκόιν, του Τέντι Σέριγχαμ, του Μόντριτς και του Μπέιλ.
Ήταν μάλιστα μια ισοπαλία ισάξια νίκης, μιας μεγάλης νίκης κιόλας, καθώς προήλθε από ένα ανέλπιστο come back των ερυθρολεύκων, στο αρχικό 2-0 των Λονδρέζων. Ανέλπιστο βεβαίως για όσους δεν είδαν τον αγώνα.
Γιατί στο 1ο ημίχρονο η ελληνική ομάδα είχε... ξεπουπουλιάσει τους "πετεινούς". Και θα τους είχε κάνει και… λοβοτομή, εξουδετερώνοντας πλήρως τα "σπιρούνια" τους, αν το δοκάρι του Γιορίς δεν είχε σώσει τον Γάλλο portiere διατηρώντας το αποτέλεσμα στο 0-0. Σε δύο όλες κι όλες τελικές, οι Άγγλοι ευτύχησαν να πανηγυρίσουν ισάριθμα τέρματα, το ένα δε "δώρο" του απρόσεκτου και κακού σ' αυτό το ματς, Γιασίν Μεριά, ο οποίος, για να τα λέμε όλα, δεν είναι δα και κανένας... αφοπλιστικά αποδοτικός στόπερ και ας όψεται που έχει δίπλα του -κι αυτός και κάθε άλλος στη θέση του- τον τεράστιο Σεμέντο!
Ειδικά από τη στιγμή που ο "δαιμονισμένος" Ντάνιελ Ποντένσε βρήκε το γκολ της μείωσης του σκορ σε ένα από τα πιο καίρια χρονικά σημεία, ανεβάζοντας (εκ νέου) στα ύψη την ψυχολογία στον αγωνιστικό χώρο και στις κερκίδες, η βραδιά έδειχνε ξεκάθαρα ότι επιφύλασσε όμορφες εκπλήξεις με πρωταγωνιστή τον Ολυμπιακό.
Γιατί σε… σύγχρονη παράφραση εκείνου του παλιού ένδοξου τραγουδιού προς τιμήν του θρυλικού Μάρτον Μπούκοβι, σήμερα οι οπαδοί του Ολυμπιακού φωνάζουν ρυθμικά: "Του Μαρτίνς την ομαδάρα, τη λένε Ο-Λ-Υ-Μ-Π-Ι-Α-Κ-Α-Ρ-Α"!
Δεν θα έλεγα με τίποτα ότι η Τότεναμ υποτίμησε τους ερυθρόλευκους. Ούτε από τη συμπεριφορά των παικτών της στο γήπεδο, μήτε από τις επιλογές του Ποτσετίνο προκύπτει κάτι τέτοιο. Ο Αργεντινός προπονητής άλλωστε δεν δίστασε να ομολογήσει στις δηλώσεις του ότι ο Ολυμπιακός τους έκανε να νιώθουν απογοητευμένοι με το αποτέλεσμα, αφού νωρίτερα είχε ρίξει στη μάχη ότι... πυρηνικό διέθετε ακόμα δίπλα του στον πάγκο (Σισοκό, Σον, Λαμέλα). Όλους τους έβαλε μέσα και δεν πάει να... κουρευτεί η Λέστερ που έχει μπροστά του το Σάββατο στο Μεγάλο Νησί. Τον Ολυμπιακό να κέρδιζε, να έφευγε με τους τρεις βαθμούς στην πρεμιέρα από την Ελλάδα. Φευ.
Λογικό. Όταν προηγείσαι με δύο γκολ διαφορά μιας ομάδας, της οποίας υπερέχεις σε κάθε μέγεθος (ποδοσφαιρική προέλευση) και επίπεδο (πλούτου) και στο τέλος έρχεσαι 2-2, είσαι σίγουρα ο μεγάλος χαμένος της υπόθεσης. Βαθμολογικά ίσως όχι, όμως το πρεστίζ σου... πάει, βούλιαξε στον πάτο του φαληρικού όρμου.
Ο Ολυμπιακός είναι αξιοθαύμαστος για τον τρόπο που διαχειρίστηκε ένα ματς που του "στράβωσε" και ο αντίπαλος ήταν... ογκόλιθος. Δεν παραιτήθηκε, δεν λύγισε, δεν τα παράτησε, αντίθετα, το πίστεψε, παθιάστηκε, πωρώθηκε, έπαιξε σπουδαία μπάλα και δικαιώθηκε. Είχε τα ψυχικά και ποιοτικά αποθέματα να κάνει τη μεγάλη επιστροφή στο παιχνίδι, επιβεβαιώνοντας ότι εφόσον παίζει με σταθερή σοβαρότητα στην Ελλάδα, δεν έχει αντίπαλο που να μπορεί να τον κοντράρει. Ούτε καν τον ΠΑΟΚ, ο οποίος -τουλάχιστον από πλευράς υλικού- ξεχωρίζει από κάθε άλλο ανταγωνιστή του εντός συνόρων. Όμως ο Ολυμπιακός της Ευρώπης είναι ένα εντελώς ξεχωριστό κεφάλαιο.
Οι ερυθρόλευκοι με την ολική επαναφορά τους στο 1ο παιχνίδι των ομίλων, με διπλάσιες τελικές από την Τότεναμ και ένα δοκάρι, φανέρωσαν τις πραγματικές δυνατότητες τους, μα και την αποφασιστικότητα που τους διακατέχει για να μη βολεύονται με την 3η θέση.
Ήδη η ισοπαλία μεταφράζεται στο πρώτο προβάδισμα του Ολυμπιακού έναντι του Ερ. Αστέρα, ο οποίος πολύ αμφιβάλλω εάν μπορεί να αποσπάσει έστω και βαθμό από την Τότεναμ στο Βελιγράδι. Επομένως το ερυθρόλευκο αβαντάζ παίρνει κιόλας διπλή διάσταση...
sportdog.gr
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια: