«Βάρεσε πιράκια ο Βαλμπουενά - Αντι-Φορτούνης στον Ολυμπιακό ο Καμαρά»!
Ο Πορτογάλος «ογκόλιθος» ήταν ότι καλύτερο πήρε από την Τσεχία την Τρίτη ο Ολυμπιακός. Σιγουρεύτηκαν και οι τελευταίοι δύσπιστοι ότι οι ερυθρόλευκοι καλύπτουν πια τα νώτα τους... Παρόλο που το 0-0 είναι για μένα πάντα μια «κρυφή πληγή», το πιο ύπουλο αποτέλεσμα που υπάρχει, γιατί μπορεί να σε αποκοιμίσει και να σου κάτσει μια στραβή, ουαί κι αλίμονο στη ρεβάνς κι ύστερα να τρέχεις και να μη φτάνεις, δε χωράει αμφιβολία ότι οι ενδοιασμοί εκλείπουν πλέον. Ανάμεσα στο ισορροπημένο γενικά ζευγάρι της κλήρωσης, ο Ολυμπιακός είναι φαβορί, έχει το πλεονέκτημα της έδρας και, τυπικά, αναζητά… μισό γκολ για να… τη λύσει την άσκηση με τους Τσέχους και να προχωρήσει στην παρακάτω με την Μπασάκσεχιρ και με διάφανο φόντο στο κάδρο την επιστροφή στους Ομίλους του Champions League.
Αρκετοί φίλοι του Ολυμπιακού το σνόμπαραν το αποτέλεσμα. Τους ακούω στα ραδιόφωνα στον απόηχο του πρώτου ματς των προκριματικών «χαλασμένους» με την ισοπαλία. Σκέψου δηλαδή να είχε χάσει κιόλας η ομάδα. Από τώρα θα ζήταγαν κεφαλές επί πίνακι!
Καλά βέβαια, δεν είναι να δίνει κανείς ιδιαίτερη σημασία, γιατί είτε ορισμένοι άσχετοι βγάζουν στον αέρα ό,τι τους «ανεβαίνει» από την κοιλιά τους, είτε κάθε τέτοιες φορές βρισκόμαστε ενώπιον της αβάσταχτης διαπίστωσης του πόσο πίσω είμαστε – και δεν αλλάζει αυτό ποτέ – από ποδοσφαιρική και αθλητική παιδεία.
Ο Ολυμπιακός πράγματι δεν ήταν καλός στο πρώτο ματς. Άσε που είδαμε γενικά ένα ματς καλοκαιρινό. Δύο σκάλες κάτω σε ταχύτητες και ρυθμούς. Και από αυτούς και από εμάς.
Παρότι εξάλλου η ελληνική ομάδα δεν πιέστηκε, δεν απειλήθηκε από ρήγματα και πατήματα στην περιοχή της, γουρλώνοντας τα μάτια από ασφυκτικό πρέσινγκ των γηπεδούχων, είχε την εύνοια με το μέρος της. Ειδικά στην καραμπόλα από την άτσαλη απόκρουση του Γκιγιέρμε, με την μπάλα να πηγαίνει να σταματάει στο κάθετο δοκάρι. Όπως και λίγο νωρίτερα, πάλι σε προχωρημένη φάση του 1ου ημιχρόνου, που ο Σα απέδειξε πόσο σπουδαία μεταγραφή αποτελεί τούτο το καλοκαίρι που ο Ολυμπιακός τον έκανε κατά-δικό του, πετώντας το ενοικιαστήριο της Πόρτο από πάνω του.
«Ευλογία» ήταν για τους Πειραιώτες που κατόπιν της περιπέτειας της υγείας του Κασίγιας, οι «δράκοι» - απορώ κιόλας! – αντί να επαναφέρουν στο ρόστερ τους αυτόν τον δοκιμασμένο και φορμαρισμένο από την περυσινή σεζόν στην Ελλάδα γκολκίπερ, πήγαν να αγοράσουν άλλον και άφησαν τον Ολυμπιακό να τον αγοράσει τον Σα. Να είναι καλά τα παιδιά!’
Ένα ακόμα «κοίτασμα» τύχης μέσα σε σεντούκι θησαυρού που σκόνταψαν πάνω του, ήταν οι ποινικές εμπλοκές και τα δικαστήρια που βγήκαν στη στράτα της ζωής του Ρούμπεν Σεμέδο. Ειδάλλως αυτός ο παιχταράς, αυτό το στόπερ περιωπής, με το αφοπλιστικό εκτόπισμα, κυριολεκτικό, αισθητικό με το μάτι, μέσα στον αγωνιστικό χώρο, λόγω όγκου σωματοδομής, όσο και ποδοσφαιρικά ουσιαστικό με τις καθοριστικές επεμβάσεις και τη δεσπόζουσα παρουσία-μορφή του στο κέντρο άμυνας, δεν μπαίνει απορία, δεν γίνεται συζήτηση για το κατά πόσον θα τον θαυμάζαμε στην Ελλάδα… Σ’ αυτή την ηλικία; Με όλο το μέλλον στα πόδια του; Όχι. Ποτέ όμως!
Επιτέλους… Στόπερ!
Ο Πορτογάλος «ογκόλιθος» ήταν ότι καλύτερο πήρε από την Τσεχία την Τρίτη ο Ολυμπιακός. Σιγουρεύτηκαν και οι τελευταίοι δύσπιστοι ότι οι ερυθρόλευκοι καλύπτουν πια τα νώτα τους, με έναν ποδοσφαιριστή που τους έλειπε και τον έψαχναν, ως πονεμένη αμαρτία, για χρόνια! Απροσπέλαστος κόντρα στη Βικτόρια Πλζεν! Μέχρι κι όταν χρειαζόταν να τρέχει δεξιά κι αριστερά, που άφηναν κενά τα πλάγια μπακ που δεν ήταν σε καλό απόγευμα (ειδικά ο Ομάρ ο οποίος άφησε και αβοήθητο τον Μασούρα και την ομάδα, επιθετικά, στην πτέρυγα), να… βγάζει λαγούς από το καπέλο. ‘
Τις μονομαχίες πρόσωπο με πρόσωπο τις κέρδισε όλες και όπου άπλωνε τα… μακριά κανιά του, λες κι έδινε ραντεβού με την μπάλα κι αυτή του ήταν συνεχώς πιστή! Γιατί οι μεγάλοι αμυντικοί έχουν την οξυδέρκεια, την ταχύτητα στη σκέψη και την αυτοπεποίθηση να παρεμβάλλονται οπουδήποτε και η μπάλα να… τους σημαδεύει. Γιατί είναι… αυτοί. Γιατί είναι ο Σεμέδο!
Και σκεφθείτε τον, σε μερικές εβδομάδες, σε λίγο καιρό ακόμα, με επιπλέον προπονήσεις και αγώνες, πιο fit, στα εντελώς «καλά του», με το κοουτσάρισμα όλης της ερυθρόλευκης αμυντικής διάταξης να έχει μπολιάσει μέσα του, καθότι κι αυτός θα έχει ενσωματωθεί απόλυτα στο νέο περιβάλλον… Αμυντική μαγεία!
Με μια εβδομάδα ακόμα προετοιμασία για το 2ο παιχνίδι, μπροστά στο κοινό του την ερχόμενη Τρίτη, όλος ο Ολυμπιακός θα είναι αλλιώς. Αν δεν είναι, φίδι που τον έφαγε. Σε αυτό το επίπεδο δεν σου χαρίζεται τίποτα. Αν δεν είσαι καλός, δεν πάει δεύτερη φορά να τη σκαπουλάρεις.
Απλά οι ερυθρόλευκοι και θεωρητικά, το αυτονόητο καλοί να είναι στη ρεβάνς, είναι φαβορί, έχουν ανώτερο σύνολο, εμπειρότερη ομάδα, θα κληθούν να εκμεταλλευθούν το σπιτικό τους και το ποθητό αποτέλεσμα δεν θα αργήσει να έρθει.’
Υπό την προϋπόθεση αν μη τι άλλο, ότι στις 30 του μήνα θα παράγουν φάσεις και κάποια ή κάποιες θα υλοποιήσουν. Γιατί στην Τσεχία δεν έκαναν ούτε μία για δείγμα.
‘Όλα άρχιζαν από τη μεσαία γραμμή. Η ομάδα ήταν κομμένη στα δύο. Ο Βαλμπουενά… βάρεσε πιράκια νωρίς, δεν ήταν και στα καλύτερα του την Τρίτη, πίσω από τον γνωστό εαυτό του ο Γκιγιέρμε και απέμενε ο Μπουχαλάκης να παρουσιάζεται υποφερτός επειδή οι άλλοι δύο του άξονα ήταν κατώτεροι του αναμενόμενου.
Όταν μπήκε ο Καμαρά το κέντρο απέκτησε πνευμόνια, γρήγορα πόδια και σφρίγος, έκλεισαν τα κενά μεταξύ των γραμμών.’
Νομίζω ότι ο Αφρικανός πρέπει αυτή την περίοδο και με την απουσία του Φορτούνη να ξεκινάει 11άδα ώστε να έχει περισσότερες βοήθειες ο Βαλμπουενά του οποίου το ηλικιακό ρολόι δεν είναι σύμμαχος στο να βγάζει ασταμάτητα τη σεζόν ως αντί-Φορτούνης. Νομίζω ακόμα ότι στην παρούσα φάση και έως ότου αποσαφηνισθεί εάν εν τέλει ο Ολυμπιακός χρειάζεται, άπαξ άπαντος, μεταγραφή «8αριού», ειδικά στη ρεβάνς και στους αγώνες στην έδρα του, το σύστημα που θα ταίριαζε στις υπάρχουσες συνθήκες ίσως να είναι το «4-4-2».
Ούτως ώστε να μπει και στην εξίσωση δεύτερος κυνηγός κρούσης (Ελ Αραμπί), αλλά ιδίως για τον Γάλλο, τον Ματιέ Βαλμπουενά, να του δίνεται η ευχέρεια να εναλλάσσεται κεντρικό άξονα και λίγο πιο άκρη, με προώθηση ενός χαφ από πίσω, υποστύλωμα των δύο φορ.
Περιμένω πιο πολύ ουσία από τον Ποντένσε και λιγότερη κατάχρηση ντρίμπλας, καθώς και παραπάνω θάρρος όταν είναι να σουτάρει ή να τελειώσει γενικά φάση για να μην πιάνει «τζούφιες» μπάλες το πόδι του.
Αλλά και από τον Γιώργο Μασούρα, να μην αφήσει να πάει χαμένη η ευκαιρία 11άδας την οποία ο ίδιος, εκείνος έχει κερδίσει αυτή τη στιγμή με το σπαθί του…
sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια: