Μπορείτε να φανταστείτε τον Ολυμπιακό με έναν… Μπεργκ;
Μια εικόνα απόγνωσης… χίλιες λέξεις που αποτυπώνουν ανάγλυφα τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία του φετινού Ολυμπιακού. Ο Ισπανός σκηνοθέτης της αναμέτρησης των «ερυθρόλευκων» με την Μπέτις ήξερε που έπρεπε να στρέψει το τηλεοπτικό του πλάνο δέκατα του δευτερολέπτου μετά τη χαμένη ευκαιρία του Σισέ στην εκπνοή της αναμέτρησης. Η – ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του – απόγνωση του Πέδρο Μαρτίνς που γύρισε τραβώντας τα μαλλιά του στον πάγκο είναι η εικόνα… σήμα κατατεθέν της έως τώρα πορείας των Πειραιωτών από το ξεκίνημα της σεζόν. Αν συνεχίσουν έτσι οι παίκτες του, βλέπω να μην μένει τρίχα για τρίχα στο κεφάλι του Πορτογάλου…
Στη Σεβίλλη αποδείχτηκε για πολλοστή φορά ένα σημαντικό δεδομένο του νέου Ολυμπιακού που χτίζεται από το καλοκαίρι: Στου Ρέντη γίνεται σοβαρή δουλειά! Όποιος δεν μπορεί να διαπιστώσει δια γυμνού οφθαλμού την τεράστια αγωνιστική μετάλλαξη που εμφανίζουν οι «ερυθρόλευκοι» και τη μετατροπή τους από το συνονθύλευμα της προηγούμενης σεζόν σε μια ομάδα με αρχές, είτε προκατειλημμένοι είναι, είτε εμπαθείς, είτε απλά… ουτοπιστές που αδυνατούν να κατανοήσουν ότι οι ομάδες δεν ετοιμάζονται σε… φούρνο μικροκυμάτων που χρειάζονται δύο λεπτά για να σερβιριστούν.
Όσοι παρακολουθούν επί σειρά ετών τους «ερυθρόλευκους» γνωρίζουν ότι οι ισπανικές ομάδες αποτελούν… εφιάλτη στην ευρωπαϊκή τους ιστορία, ανεξαρτήτως ονόματος, ρόστερ ή ειδικού βάρους. Θυμηθείτε, απλά την εικόνα του Ολυμπιακού στο προ ετών εκτός έδρας παιχνίδι με τη «μικρή» και πρωτάρα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, Λεβάντε.
Το γεγονός, λοιπόν, ότι ο Ολυμπιακός κατάφερε να ακολουθήσει το ρυθμό μιας ισπανικής ομάδας, να κυκλοφορήσει εξαιρετικά την μπάλα, σε πολλά σημεία του παιχνιδιού να δείχνει η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο, να μεταφέρει ορθόδοξα και γρήγορα την μπάλα από τη μια περιοχή στην άλλη, για πολλούς ίσως είναι κάτι απλό. Στα δικά μου μάτια, όμως, είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο και ελπιδοφόρο για το μέλλον.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός εμφανίζει την τέταρτη καλύτερη επίδοση του φετινού Europa σε τελικές προσπάθειες στην αντίπαλη εστία. Η ομάδα του Μαρτίνς παράγει ποδόσφαιρο, αυτό είναι δεδομένο. Για πολλοστή φορά, όμως, αποδείχτηκε ότι πληρώνει τα κατασκευαστικά λάθη στη μεσοεπιθετική της γραμμή. Δεν είναι κακοί οι παίκτες που έχει στη διάθεσή του ο Πορτογάλος. Απλά δεν υπάρχει ούτε ένας βασικός ποδοσφαιριστής που να φέρει στο βιογραφικό του την… πιστοποίηση του γκολτζή. Μπορείτε να φανταστείτε τον φετινό Ολυμπιακό με έναν Μπεργκ σε ρόλο φουνταριστού; (σ.σ. αναφέρομαι στο όνομα του Σουηδού γιατί παρασκηνιακά έχει αρχίσει να εμφανίζεται στα «ερυθρόλευκα» ρεπορτάζ)…
Έναν Μπεργκ, έναν Πρίγιοβιτς, βάλτε εσείς όποιο όνομα προτιμάτε. Στην… πάστα επιθετικού αναφέρομαι, όχι σε ονοματεπώνυμα. Έναν κλασικό παίκτη περιοχής, που ακόμη και σε παιχνίδια που θα σέρνεται θα γνωρίζει πως θα βρεθεί την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη θέση για να σημαδέψει σωστά. Έναν επιθετικό που όταν θα βρεθεί σε φάσεις σαν αυτές που βρέθηκαν στην Ανδαλουσία Μπουχαλάκης, Φορτούνης ή Σισέ εννιά φορές στις δέκα θα σκοράρει; Απλά σκεφτείτε το…
ΥΓ: Ο Ολυμπιακός θα το διεκδικήσει το παιχνίδι με τη Μίλαν. Αυτό είναι σίγουρο. Φοβάμαι, όμως, ότι η αποστολή του είναι κάτι παραπάνω από δύσκολη για έναν απλό λόγο: Σε όσο κακή μέρα κι αν βρεθούν οι Ιταλοί, διαθέτουν δεδομένα παίκτες που μπορούν να σκοράρουν σε οποιαδήποτε έδρα (το έχουν κάνει άλλωστε και στα πέντε παιχνίδια τους στον όμιλο). Αν επαληθευτεί η παραπάνω πρόβλεψη, πόσο εφικτό είναι ο φετινός Ολυμπιακός – με το πρόβλημα αναποτελεσματικότητας που αντιμετωπίζει – να σημειώσει τρία γκολ;
ΥΓ2: Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο άθλιος ΠΑΟΚ στη φάση των ομίλων (με εξαίρεση το εκτός έδρας παιχνίδι με την Μπάτε) δεν θα κερδίσει το παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής στην Τούμπα και θα κλωτσήσει άλλη μια ευκαιρία που του παρουσιάζεται για να προκριθεί στους «32» του Europa League, έστω και μέσω… καραμπόλας. Δεν είμαι, όμως, καθόλου μα καθόλου σίγουρος ότι η Τσέλσι θα κερδίσει στη Βουδαπέστη. Είναι τόσο φορτωμένος ο Δεκέμβριος για τις αγγλικές ομάδες, που το τελευταίο πράγμα που τις απασχολεί είναι ένα αδιάφορο ευρωπαϊκό παιχνίδι. Δεν είναι δηλαδή να τις εμπιστεύεσαι. Αυτό, τουλάχιστον, δείχνει η ιστορία των διοργανώσεων της ΟΥΕΦΑ…
ΥΓ3: Θέλω να πιστεύω ότι έστω και στο... 90' μια στις δύο ομάδες θα καταφέρουν να βρεθούν στους «32». Σε διαφορετική περίπτωση - και σε συνδυασμό με το απόλυτο μηδέν της ΑΕΚ στο δικό της γκρουπ στο Champions League - θα μιλάμε για το... απόλυτο φιάσκο του ελληνικού ποδοσφαίρου στη φάση των ομίλων.
sdna.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια: