Ο Ιωάννης… ψάχνεται
Η μεταγραφή του καλοκαιριού στο ελληνικό μπάσκετ ήταν αναμφίβολα εκείνη του Ιωάννη Παπαπέτρου από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό.
Ο 24χρονος φόργουορντ αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα και να φύγει από το «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο αναζητώντας καλύτερες αγωνιστικές συνθήκες για τον ίδιο και νέες προκλήσεις στην καριέρα του.
Υπήρξαν πολλές αντιδράσεις για την απόφαση αυτή με αρκετούς κυρίως φίλους του Ολυμπιακού να κάνουν κριτική για την επιλογή του να προτιμήσει τους… απέναντι.
Ο Παπαπέτρου ξεκίνησε τα παιχνίδια, τη δράση και μέχρι ώρα έχει συναντήσει προβλήματα προσαρμογής στο αγωνιστικό προφίλ των πρασίνων. Πέρασε ένα διάστημα ψυχολογικής πίεσης, όπου ήθελε να αποδείξει σε όλους ότι έκανε τη σωστή επιλογή, προσπαθεί να βρει το ρόλο του στην ομάδα, να «αποκωδικοποιήσει» το τι του ζητάει ο προπονητής του και κυρίως να βρει το δρόμο εύκολα για το καλάθι.
Την ίδια στιγμή όμως δίνει τα πάντα στην άμυνα, είναι εκεί όταν τον χρειάζεται η ομάδα για να δώσει ενέργεια, ριμπάουντ και… deflections.
Ας δούμε λοιπόν πως τα έχει πάει μέχρι στιγμής ο Ιωάννης στην Ευρωλίγκα εκεί όπου προφανώς ο βαθμός δυσκολίας είναι μεγάλος και δεν έχει καμία σχέση με τα ματς στην Α1, που ουσιαστικά τελειώνουν πριν καν αρχίσουν.
Μέχρι στιγμής λοιπόν σε 8 παιχνίδια ο Παπαπέτρου δείχνει να έχει πρόβλημα στο επιθετικό κομμάτι, παρασύρεται από τη γενική εικόνα της ομάδας του και δεν μπορεί να αποτελέσει τον παίκτη που θα ανατρέψει την κατάσταση.
Εχει 22.9 λεπτά συμμετοχής μέσο όρο, 8 πόντους με ποσοστά κάτω του 50%. (14/29 δίποντα, 48.3% και 7/19 τρίποντα, 36.8%)
Ειδικά έξω από τα 6.75μ το ποσοστό του είναι αρκετά μικρό και έως ένα βαθμό οφείλεται και το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δυσκολεύεται πολύ όταν ο αντίπαλος «κλείνει» την άμυνά του μέσα στη ρακέτα. Είναι μαζί με τον Καλάθη ένας από τους παίκτες στους οποίους οι αντίπαλοι συνήθως «τζογάρουν» το σουτ αφήνοντάς τους να σουτάρουν.
Αυτή η κατάσταση μαζί με το γεγονός ότι πρέπει να δικαιώσει την επιλογή του καλοκαιριού, του προκαλούν επιπλέον πίεση να σκοράρει, να βοηθήσει και να αποδείξει ότι μπορεί να κάνει τη δουλειά.
Στις βολές είναι αξιόπιστος με 15/21 (71.4%) αποτελώντας μια από τις… εξαιρέσεις στο γενικότερο πρόβλημα αστοχίας από τη «γραμμή της φιλανθρωπίας» το οποίο… μαστίζει τους πράσινους.
Από εκεί και πέρα βέβαια η προσφορά του είναι πολύτιμη σε πράγματα που συνήθως δεν αποτυπώνονται στη στατιστική. Η παρουσία του στο αμυντικό κομμάτι είναι πάντα καταλυτική. Με 2,8 αμυντικά και 1,4 επιθετικά ριμπάουντ μέσο όρο.
Ειδικά η νόρμα που υπάρχει στον Παναθηναϊκό για αλλαγές σε όλα τα μαρκαρίσματα τον καθιστά υπερπολύτιμο. Βάζει το κορμί του στις «μονομαχίες» μαρκάροντας από γκαρντ μέχρι σέντερ, πιέζει ασφυκτικά, είναι εκεί να χαλάσει τις γωνίες πάσας του αντιπάλου, να κλέψει, να πάρει ριμπάουντ και να βγει ο ίδιος στο τρανζίσιον.
Τα δυο καλύτερά του παιχνίδια είναι κόντρα στη Γκραν Κανάρια στο ΟΑΚΑ, όπου σε 27.13 συμμετοχής είχε 15 πόντους με 3/5διπ, ½ τριπ, 6/6βολ, 7ρ, 2κλ) και με τη Μπουντούτσνοστ στην Ποντγκόριτσα, όπου σε 28.36’ είχε 13π με 4/7διπ, ½ τριπ, 2/4βολ, 6ρ, 1λ, 2 ας).
Στο Μόναχο όμως ήταν η χειρότερή του εμφάνιση, όπου σε 16.21’ είχε 2 π, με 1/1διπ, 0/1 τριπ και 3 ρ).
Είναι ξεκάθαρο πως ο Ιωάννης προσπαθεί να βρει το ρόλο του, να ισορροπήσει ανάμεσα στα «πρέπει να αποδείξω» της μεταγραφής και τις συνθήκες που επικρατούν στην ομάδα, έχει αρκετές μεταπτώσεις στην απόδοσή του και έως τώρα, αλλά παλεύει σε κάθε φάση να βοηθήσει και να βγει μπροστά. Ούτε βέβαια κρύβεται, ούτε κάνει… πολιτική με τα νούμερά του. Μπαίνει στη «μάχη» και προσπαθεί…
to10.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια: