Αδιανόητη «επίθεση» σε Μαρτίνς: «Όχι άλλο Φορτούνη και Λάζαρο, έλεος με Μπουχαλάκη και Μιράντα»!
Αυτό που κανένας δεν λέει κριτικάροντας το κυριακάτικο θρίλερ του Φαλήρου με τον λυτρωτή του τέλους, Νάτχο -στον οποίο απορώ ας πούμε γιατί ο προπονητής δεν έδωσε παραπάνω χρόνο στο ματς ώστε να ξεκουραστεί και ο Φορτούνης που στο 2ο ημίχρονο ήταν εμφανέστατα τα σημάδια κούρασης και την Πέμπτη έχει η ομάδα Μπέτις, αλλά αυτά θα τα πούμε πιο κάτω- είναι ότι ο Ολυμπιακός δοκιμάστηκε, με επιτυχία, για πρώτη φορά φέτος στο πρωτάθλημα, υπό ισχυρές αντιστάσεις:
-Κόντρα σε έναν αντίπαλο που είναι αυτός που είναι, η θαυμάσια ομάδα δεύτερης ταχύτητας στην Ελλάδα και, παραδοσιακά, κακός δαίμονας του Ολυμπιακού, μέσα-έξω!
-Με ψυχρολουσία ισοφάρισης ενώ απέμενε ένα 20άλεπτο ουσιαστικά στο ματς, καθώς και το σοκ του 86’ όταν παραλίγο να γινόταν το 1-2 και ύστερα… πιάσε το αβγό και κούρεψέ το…
-Με αδιάκοπη όρεξη, επιθετικότητα, ψυχραιμία και δημιουργικότητα μέχρι το τελευταίο σφύριγμα, βγάζοντας σιγουριά και πάθος για την κατάκτηση της νίκης, ακόμα και όταν έμοιαζε πια ο αγώνας να στραβώνει!
-Με το καθαρό μυαλό της τεχνικής ηγεσίας, υπό την ορατή απειλή να… κάτσει η βάρκα για πρώτη φορά μέσα στο Καραϊσκάκη και ο Ολυμπιακός να απολέσει μεγάλη ευκαιρία να παρουσιάσει το απόλυτο των νικών εκμεταλλευόμενος την εύνοια του προγράμματος με τα τρία σερί ματς στην έδρα του. Ο Πέδρο Μαρτίνς άργησε (ως συνήθως εν τέλει όπως τον μαθαίνουμε με τον καιρό) να επιφέρει αλλαγές στην 11άδα, ωστόσο όταν το έκανε, το έκανε με απόλυτη επιτυχία. Διότι πέρα από την αποκαλούμενη χρυσή αλλαγή του Ισραηλινού και οι άλλοι δύο, Χασάν και Φετφατζίδης έβαλαν έντονες πινελιές στην επιθετική δραστηριότητα των ερυθρολεύκων με την είσοδο τους στον αγωνιστικό χώρο.
Ο Πορτογάλος χρειάστηκε εξάλλου με κρυστάλλινη σκέψη να ρισκάρει λίγο αλλά να κάνει το εύλογο, γυρίζοντας το σύστημα σε 4-4-2 με τον Αιγύπτιο κορυφή και τον Γκερέρο δεύτερο φορ, πιο πλάγια του Χασάν. Όπως το είχε κάνει και με τον ΠΑΣ Γιάννινα στην πρεμιέρα του Αφρικανού με τα ερυθρόλευκα, μόνο που τότε ήταν έτσι για… το θεαθήναι αφού το σκορ είχε πάρει διαστάσεις, ενώ τώρα η κίνηση με τα δύο φορ έπρεπε να αποδειχθεί γόνιμη και ουσιαστική. Και το κατάφερε ο Μαρτίνς με την κίνηση του.
Επίσης κανείς δεν σκέφθηκε πώς θα ήταν το παιχνίδι, εάν για μερικά χιλιοστά η μπάλα πήγαινε στα δίχτυα του Αστέρα και όχι στο δοκάρι στο φάουλ του Φορτούνη στο 5ο λεπτό.
Όχι πως άργησε ο Ολυμπιακός να βάλει γκολ, στο 18’ με τον «πύραυλο» του Καμαρά, όμως για να αναλογιστούμε την κρυάδα που θα έπαιρναν από τα αποδυτήρια κιόλας μέσα στο καμίνι του Καραϊσκάκη οι φιλοξενούμενοι… Πόσο εύκολα θα μπορούσαν από νωρίς να είχαν αποδιοργανωθεί, να είχαν πάει περίπατο τα πλάνα του Σάββα Παντελίδη…
Βεβαίως καλά όλα αυτά, ωστόσο δεν θα πρέπει να μείνουν στον Ολυμπιακό ούτε στα θετικά της 3ης νίκης στο πρωτάθλημα και στη διατήρηση της κορυφής, ούτε στις φωνές για τον διαιτητή Τζήλο, ο οποίος πράγματι έδινε την εντύπωση ότι… έκανε τζιζ αν έβαζε το χέρι στο τσεπάκι να τραβήξει τις κίτρινες για τους παίκτες του Αστέρα που σαν να είχαν βάλει αμέτι μουχαμέτι σκοπό να «σακατέψουν» μερικά ποδάρια!
Διότι αποτελεί μέγα ζήτημα προβληματισμού, ειδικά ενόψει πρεμιέρας Europa League, ότι οι φάσεις με την ομάδα της Τρίπολης ήταν σχεδόν μοιρασμένες στις εστίες, με ελαφρά υπεροχή του Ολυμπιακού στις τελικές!
Αν οι ερυθρόλευκοι «έφαγαν» διψήφιο αριθμό φάσεων από τον Αστέρα, τι θα γίνει με την Μπέτις, με τη Μίλαν, παρακάτω ενδεχομένως στην Ευρώπη, στα ελληνικά ντέρμπι;
Και ξυπνούν μνήμες από πέρσι με αυτή την αρνητική καταγραφή για τους ερυθρόλευκους, που ανασταλτικά ήταν… μπάτε σκύλοι αλέστε. Όποια ομάδα ήθελε, τους έκανε πάρτι στις πλάτες τους. Δεν τα ξεχνάει κανείς.
Καλή η επίθεση, γοητευτική η δημιουργικότητα, ωραίο το θεαματικό και πλούσιο ποδόσφαιρο, μαγευτικό, όλοι το θέλουμε, αλλά να παίζουμε και λίγο άμυνα ρε παιδιά.
Όπως επισήμανα τα θετικά, έτσι υπογραμμίζω ότι στα δύο πιο σοβαρά φετινά τεστ, με Μπέρνλι Αγγλία και την Κυριακή με τον Αστέρα, ο Γιαννιώτης είχε δουλειά. Πολλή δουλειά μάλιστα, γιατί έμεινε πολλάκις εκτεθειμένος.
* ΚΑΙ ΘΑ ΚΛΕΙΣΩ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΔΡΟ ΜΑΡΤΙΝΣ. Με τα άσχημα, τα στραβά του. Για τα πρώτα καλά του στοιχεία, τον εξύμνησα παραπάνω και όσοι με διαβάζετε τακτικά, ξέρετε το πόσο ήδη με έχει κερδίσει.
Όμως, άνθρωπε μου, πότε θα φρεσκάρεις λιγάκι την 11άδα; Όχι τόσο για να δεις και άλλα πρόσωπα, γιατί ΟΚ ο Αστέρας δεν προσφερόταν για δοκιμές και πειράματα. Υπάρχει ο χρόνος να παίξουν εκείνοι που θα μπορούν να προσφέρουν σε βάθος σεζόν. Αλλά για να ξεκουραστούν μερικοί.
Πόσα σερί παιχνίδια θα κάνει ο Φορτούνης!
Πότε θα ανασάνει ο 32άρης Λάζαρος!
Πόσο να δούμε ακόμα τον Μιράντα!
Τόσο κόλλημα πια με τον Μπουχαλάκη!
Γιατί να μην είναι από την αρχή στη σύνθεση ο Χασάν, ένα κλασικό φορ περιοχής σε αγώνες στο Καραϊσκάκη όπως την Κυριακή με αντιπάλους που θα παίξουν πολύ κλειστά και εξ ορισμού θα μεταφέρεις το παιχνίδι σου και την πίεση στο «κουτί»!
Τώρα δηλαδή στην πρεμιέρα των Ομίλων και άλλο 90άλεπτο οι κουρασμένοι; Ή πρώτες συμμετοχές για κάποιους άλλους σε τέτοια βραδιά!
Το ρίσκο δεν θα είναι μεγαλύτερο από το να μην έπαιζε η ίδια 11άδα κόντρα στον Αστέρα; Η λογική τι λέει…
** ΣΥΜΦΩΝΟΙ, ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ Ο ΠΟΝΤΕΝΣΕ. Όπως και ο Νάτχο, με το γκολ της νίκης, ερχόμενος από τον πάγκο. Δεν αντιλέγω όμως με την ανάδειξη του Μεντί Καμαρά ως πολυτιμότερου. Και δεν είναι τόσο η γκολάρα του που βάζει από τώρα ισχυρή υποψηφιότητα για τα highlights της χρονιάς.
Είναι όλη η δουλειά που κάνει στο γήπεδο το μαυράκι. Έχουμε γουρλώσει μάτια παρακολουθώντας τον! Φτου του!
sportdog
Δεν υπάρχουν σχόλια: