Μία ομάδα, με τεράστιες... μπάλες
Τι ωραίο βράδυ ήταν αυτό που ζήσαμε. Αν και στην αρχή, βλέποντας τον Άντρε στο έδαφος, σφίξαμε. Πέρασε ένα πεντάλεπτο για να συνέλθουμε και εκεί που η ψυχολογία της ομάδας θα δοκιμαζόταν, ήρθε ο Φερνάντο Βαρέλα να πετύχει το πολυπόθητο εκτός έδρας γκολ.
Όταν είδαμε τον Άντρε κάτω, ο Λουτσέσκου έδειξε πως έχει καθαρό μυαλό. Αυτό που στα μάτια μας έδειχνε ανέτοιμο, το κορμί του Χατσερίδη, στα μάτια του προπονητή απομονώθηκε η εμπειρία του. Τον προτίμησε και δικαιώθηκε, στοιχείο που συνδυάστηκε με την μεταφορά του Κρέσπο στα αριστερά.
Ο Χατσερίδης δεν ήταν απλά καλός σαν μονάδα. Έφερε και ηρεμία στην άμυνα, μετά από ένα δεκάλεπτο προσαρμογής. Και επειδή είχα πρόσφατη εικόνα από την προετοιμασία και το πως ήταν τότε, μπράβο στο παιδί που παρουσιάζει απίστευτη αλλαγή προς το καλύτερο.
Ανήκει στην οικογένεια της ομάδας, είναι μία σοβαρή επένδυση του Γιώργου Σαββίδη προσωπικά και μακάρι να αποτελέσει μία εξαιρετική σταθερά από εδώ και στο εξής.
Το κακό που μας βρήκε με τον Άντρε λοιπόν, αντιμετωπίστηκε πρώτον από την επιλογή του Λουτσέσκου και δεύτερον από τον Φερνάντο Βαρέλα. Ο Αφρικανός, σκόραρε νωρίς και έδωσε το δικαίωμα στον ΠΑΟΚ να γίνει πιο κυνικός.
Πλέον δεν χρειαζόταν την ποιοτική δημιουργία. Με υπομονή απλά θα έπρεπε να βρει τα κενά μίας ομάδας που βρισκόταν σε κακή ψυχολογία. Και αφού δεν κατάφεραν οι Ελβετοί να ισοφαρίσουν, ήρθε η ευκαιρία για κάποια παιδιά να βγούνε μπροστά.
Ο Πασχαλάκης για παράδειγμα, που έφερε κάποια ευθύνη στο γκολ της Τούμπα, έφερε μία ασίστ στο γκολ που ουσιαστικά έκρινε την πρόκριση. Το ότι κράτησε και το μηδέν παθητικό, είναι ακόμη ένα συν του σε παιχνίδι που η πρόκριση είχε κριθεί από το 52΄.
Ήρθε η ώρα του Ελ Καντουρί, να δικαιώσει όλους που λένε πως είναι εξαιρετικός ποδοσφαιριστής. Και το γκολ ήταν απλά το κερασάκι στη τούρτα. Αν ο Μαροκινός βρει ρόλο, ο ΠΑΟΚ θα έχει ένα ακόμη πολυεργαλείο.
Και θα αφήσω τελευταίο τον Λημνιό, που προφανώς έχει αντιδράσει άψογα στον ανταγωνισμό και σήμερα πλην της τακτικής προσήλωσης, έκανε όργια και δημιουργικά. Πρώτα ο ίδιος και μετά οι υπόλοιποι, θα πρέπει να καταλάβουν πως υπάρχει ένα τοπ πακέτο χαρακτηριστικών που πρέπει να φτάσουν στο ανώτερο επίπεδο.
Ο ΠΑΟΚ άλωσε τη Βασιλεία με τον πλέον εμφατικό τρόπο βέβαια, όχι γιατί ήταν καλοί τρεις – τέσσερις παίκτες. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε δύο φορές την Βασιλεία και την απέκλεισε, γιατί είναι μία ομάδα του προπονητή της που έχτισε χαρακτήρα μέσα από δύσκολες καταστάσεις και αυξημένη πίεση.
Ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου τελευταία φορά έχασε τον περασμένο Νοέμβρη. Την Τρίπολη δεν μπορώ να την προσεγγίσω ποδοσφαιρικά, γιατί η ομάδα έχασε το μυαλό της από τα καραγκιοζλίκια του Ολυμπιακού και του Γκαρθία και τις στημένες δίκες.
Ο ΠΑΟΚ σκοράρει συνεχώς από το περυσινό παιχνίδι με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη και μετά.
Ο ΠΑΟΚ ελέγχει όλα τα παιχνίδια που έχει αγωνιστεί από τότε.
Δεν ήταν η Βασιλεία τόσο κακή. Ο ΠΑΟΚ την έκανε να δείχνει έτσι.
Δεν μπορώ παρά να αποθεώσω τον Λουτσέσκου. Που βγάζει μία τόσο μεγάλη πίστη για την ομάδα του, χωρίς ίχνος επικοινωνιακής αύρας.
Το βασικότερο στην όλη ιστορία είναι πως εντός συνόρων αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πως ποδοσφαιρικά έσφιξαν. Ή θα τα παρατήσουν ή θα το παλέψουν με καμιά στημένη δικαστίνα και στημένα δελτία ειδήσεων.
Τώρα πάμε για τους αγώνες με την Σπαρτάκ. Στη Τούμπα πρώτο παιχνίδι, κάτι βολικό, στην Μόσχα το δεύτερο.
Να δούμε πως είναι ο Βιεϊρίνια, να δούμε αν θα κλείσουμε κάποιο μπακ άμεσα, κλείνει και ο Ακπόμ έτσι ώστε να έχουμε βάθος.
Όμως η ουσία είναι πως το γκρουπ μεγαλώνει, μπαίνουν και άλλα παιδιά μέσα και η ομάδα δείχνει πως ακόμη και οι στραβές τύπου Βιεϊρίνια σήμερα, δεν μπορούν να τη λυγίσουν.
Γιατί είναι μία ομάδα με μεγάλες... μπάλες.
sdna
Δεν υπάρχουν σχόλια: