Κόλκας: Οι πρώτες εκπλήξεις Λουτσέσκου, ποιον... επαναφέρει - Κλείνει μεταγραφή ο ΠΑΟΚ!
Με όποιον και να κληρωνόταν ο ΠΑΟΚ, η πρόκριση θα κριθεί στις λεπτομέρειες, αλλά αυτή τη φορά υπάρχουν βάσιμοι λόγοι… για να έρθουν οι λεπτομέρειες υπέρ του! Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.
Ημέρα κλήρωσης η σημερινή, αλλά ειλικρινά δεν με απασχολούσε ποιος θα είναι αντίπαλος. Όποιος κι αν ήταν ο ΠΑΟΚ θα περάσει. Την έχω δει έτσι τελευταία. Θέλω να επιβάλλω την αύρα της σιγουριάς, τη λογική πως αν κάτι το θέλεις, οι πλανήτες συμβάλουν ώστε να το καταφέρεις.
Αφού ο Χάρης μας, παστέλωσε τα δύο πρώτα από τα έξι με επτά που χρειαζόμαστε για να πάρουμε το «μαρούλι», η ψυχολογία μας πήγε στα ύψη. Απέναντι στους σφιχτούς μάλιστα Τυνήσιους και σε μία μέρα που ο Στέρλινγκ κατάφερε να εκνευρίσει ακόμη και τον Δαλάι Λάμα.
Από το επόμενο που θα ξεκινάει ο Ράσφορντ λογικά, θα έχουμε καλύτερη πρόσβαση προς τα αντίπαλα δίχτυα. Και η Αγγλία που διαβάζω πολλά ειρωνικά σχόλια, είναι καλή. Είναι πολύ καλύτερη από πολλές ομάδες – φαβορί της διοργάνωσης. Πάμε στα δικά μας.
Άγιαξ ή Βασιλεία ήταν το δίλημμα. Ο Άγιαξ μου έδειχνε πιο βατός, αλλά σε αυτές τις φάσεις με όποιον και να παίζεις, οι πιθανότητες είναι οι ίδιες και τα πάντα κρίνονται στις λεπτομέρειες. Απλά θεωρώ πως αυτή τη φορά, οι λεπτομέρειες θα έρθουν προς τη πλευρά μας.
Αύριο ξεκινά η προετοιμασία και ουσιαστικά έχουμε την ίδια ομάδα ως κορμό, με την προσθήκη των Πέδρο Ενρίκε, Χαρίση, Κίτσιου και τη μοναδική μεταγραφή μέχρι τώρα, του Ευγένιου Χατσερίδη. Περιμένουμε και τον Κόντε ή τον Πούκι που μέχρι την Παρασκευή που πετάμε για Ολλανδία ένας εκ των δύο θα είναι εδώ.
Ο Λουτσέσκου είναι άνθρωπος των ξεκάθαρων ρόλων στο ρόστερ του. Και αυτή τη στιγμή έχει να δώσει ρόλο στους καινούργιους οι οποίοι όμως δεν ξεκινάνε από την αφετηρία αυτών που υπήρχαν.
Ο Ρουμάνος έχει κάνει θαύματα σε αυτό το κομμάτι, έχει ανεβάσει επίπεδο πολλούς παίκτες του λόγω πρώτον της ομαδικής λειτουργείας αλλά και των στοιχείων που έχει προσθέσει ατομικά σε ποδοσφαιριστές του και καλείται να κάνει μερικά θαυματάκια ακόμη.
Αφού κατάφερε να βάλει στο παιχνίδι τον Πέλκα εξαφανίζοντας τα κενά του διαστήματα, αφού κατάφερε να πείσει τον Πρίγιοβιτς πως επίπεδο αλλάζεις προσθέτοντας στοιχεία συνδυαστικού ποδοσφαίρου, αφού έδωσε έναν ρόλο στον Βιεϊρίνια για να αποτελέσει μία τεράστια σταθερά και βέβαια να μεγαλώσει χρονικά την καριέρα του χωρίς την πίεση των στατιστικών, καλείται να κάνει κανονικό ποδοσφαιριστή τον Πέδρο Ενρίκε και βέβαια να προσαρμόσει τα στοιχεία του Χαρίση σε ένα γκρουπ υψηλού επιπέδου. Προσωπικά για εμένα είναι τα δύο μεγάλα στοιχήματα του Ράζβαν.
Αυτά τα δύο στοιχήματα του Ρουμάνου μπορούνε να του δώσουν λύσεις με στοιχεία που δεν υπήρχαν. Ακόμη και ο άτακτος Ενρίκε ως εξτρέμ είναι πολύ ανώτερος του Μακ που μετά την εποχή Τούντορ κατάλαβαν άπαντες πως είναι φορ και από τον ΠΑΟΚ αποκτήθηκε όταν ο Στανόγιεβιτς ήθελε το 4-4-2. Όμως ο Σέρβος απέτυχε, ο Μακ δεν βρήκε τον ρόλο που τον βόλευε και ο Ενρίκε είναι σαφώς καλύτερος από τον Σλοβάκο ως πλάγιος.
Το ζητούμενο για τον Βραζιλιάνο είναι να αποκτήσει τακτική συνείδηση, κάτι διόλου εύκολο.
Από την άλλη ο Χαρίσης είναι αυτό που περιέγραφε ο Λουτσέσκου πως αναζητά για τον ρόλο του κεντρικού χαφ. Έναν παίκτη γρήγορο, με τρεξίματα, ένταση στο παιχνίδι του, box to box, όμως και αυτός έχει να μάθει πολλά ακόμη. Το ότι έχει τρεξίματα δεν σημαίνει πως αυτά είναι σε σωστή βάση. Σε αυτή την περίπτωση ο Λουτσέσκου καλείται να μάθει ουσιαστικά στον νεαρό άσο, να παίζει με μυαλό, να μη τρέχει άσκοπα, να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του όπως πρέπει και όχι όπως κάτσει. Για εμένα το πρότζεκτ Χαρίση είναι το πιο ενδιαφέρον για την ομάδα. Η βάση του είναι ένα εκπληκτικό μείγμα χαρακτηριστικών, αλλά χρειάζεται πολύ δουλειά στο τακτικό και ψυχολογικό κομμάτι. Σε πρώτη φάση, θεωρώ πως θα πρέπει ο οργανισμός ΠΑΟΚ να πείσει τον παίκτη πως τον πιστεύει. Τα υπόλοιπα ανήκουν στον ίδιο.
Στο κομμάτι των κεντρικών χαφ υπάρχει και η περίπτωση Μουλέν. Δεν βρήκε χρόνο όχι γιατί είναι κακός παίκτης αλλά γιατί ο Λουτσέσκου δεν αλλάζει εύκολα κορμό στη διάρκεια της περιόδου, κάτι που έχουμε καταλάβει όλοι το γιατί. Η προετοιμασία είναι η ορθολογική διαδικασία ένταξης και περιμένουμε να δούμε αν θα βρεθεί χώρος για τον Γάλλο.
Με Μουλέν και Χαρίση στο ρόστερ, κατανοούμε επίσης γιατί ο ΠΑΟΚ δεν πιέζει τον Βέρνμπλουμ για άμεση απάντηση. Δεν αισθάνεται την φοβία των φορ, εκεί όπου υπάρχει γύμνια όσο ο Πρίγιο είναι στη Ρωσία και ο Κουλούρης ψάχνει ομάδα για δανεισμό.
Η μεταγραφή του Χατσερίδη καλύπτει τον ΠΑΟΚ και αριθμητικά, ενώ υπάρχει και ο Κίτσιου που μου την δίνει όταν κάποιοι τον υποτιμάνε.
Ο Μενεμενιώτης σταρ, είναι κάτι παραπάνω από τίμιος από την ημέρα που μπήκε στο ρόστερ της πρώτης ομάδας. Είναι γηγενής, είναι σε παραγωγική ηλικία, τελευταία χρονιά που ήταν στον ΠΑΟΚ ερχόμενος από τον πάγκο ήταν μπακ με 4 γκολ και 4 ασίστ, ενώ φέτος στο Βέλγιο έκανε 35 παιχνίδια με οκτώ 90λεπτά στα πλέι οφς. Δηλαδή ας μου εξηγήσει κάποιος σε επίπεδο βιογραφικού και παράλληλα εικόνας, γιατί ο Μπακάκης είναι σούπερ παίκτης και ο Κίτσιου είναι ο «ποιος Κίτσιου». Και δεν αναφέρομαι στους ΑΕΚτσήδες που νομιμοποιούνται να πιστεύουν πως ο Μπακάκης είναι ο Αγρινιώτης Καφού, αλλά στους δικούς μας που μειώνουν τα ίδια τους τα παιδιά.
ΥΓ: Επειδή γίνεται κουβέντα για το VAR, ότι και να λέμε, η δήλωση Μπεργκ στη συνέντευξη που του πήρε ο καλός συνάδελφος Γιάννης Σαπουντζάκης, είναι όλη η ουσία. Σε αυτή τη χώρα που αποθεώνονται οι πρόεδροι για τις λαμογιές τους και όχι οι αθλητές, η χρήση VAR είναι επιβεβλημένη. Όλα τα άλλα, είναι κουβέντα που ανοίγει από αυτούς που βολεύονται από τη λαμογιά.
sdna
Ακολουθήστε το Live-sports365.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ημέρα κλήρωσης η σημερινή, αλλά ειλικρινά δεν με απασχολούσε ποιος θα είναι αντίπαλος. Όποιος κι αν ήταν ο ΠΑΟΚ θα περάσει. Την έχω δει έτσι τελευταία. Θέλω να επιβάλλω την αύρα της σιγουριάς, τη λογική πως αν κάτι το θέλεις, οι πλανήτες συμβάλουν ώστε να το καταφέρεις.
Αφού ο Χάρης μας, παστέλωσε τα δύο πρώτα από τα έξι με επτά που χρειαζόμαστε για να πάρουμε το «μαρούλι», η ψυχολογία μας πήγε στα ύψη. Απέναντι στους σφιχτούς μάλιστα Τυνήσιους και σε μία μέρα που ο Στέρλινγκ κατάφερε να εκνευρίσει ακόμη και τον Δαλάι Λάμα.
Από το επόμενο που θα ξεκινάει ο Ράσφορντ λογικά, θα έχουμε καλύτερη πρόσβαση προς τα αντίπαλα δίχτυα. Και η Αγγλία που διαβάζω πολλά ειρωνικά σχόλια, είναι καλή. Είναι πολύ καλύτερη από πολλές ομάδες – φαβορί της διοργάνωσης. Πάμε στα δικά μας.
Άγιαξ ή Βασιλεία ήταν το δίλημμα. Ο Άγιαξ μου έδειχνε πιο βατός, αλλά σε αυτές τις φάσεις με όποιον και να παίζεις, οι πιθανότητες είναι οι ίδιες και τα πάντα κρίνονται στις λεπτομέρειες. Απλά θεωρώ πως αυτή τη φορά, οι λεπτομέρειες θα έρθουν προς τη πλευρά μας.
Αύριο ξεκινά η προετοιμασία και ουσιαστικά έχουμε την ίδια ομάδα ως κορμό, με την προσθήκη των Πέδρο Ενρίκε, Χαρίση, Κίτσιου και τη μοναδική μεταγραφή μέχρι τώρα, του Ευγένιου Χατσερίδη. Περιμένουμε και τον Κόντε ή τον Πούκι που μέχρι την Παρασκευή που πετάμε για Ολλανδία ένας εκ των δύο θα είναι εδώ.
Ο Λουτσέσκου είναι άνθρωπος των ξεκάθαρων ρόλων στο ρόστερ του. Και αυτή τη στιγμή έχει να δώσει ρόλο στους καινούργιους οι οποίοι όμως δεν ξεκινάνε από την αφετηρία αυτών που υπήρχαν.
Ο Ρουμάνος έχει κάνει θαύματα σε αυτό το κομμάτι, έχει ανεβάσει επίπεδο πολλούς παίκτες του λόγω πρώτον της ομαδικής λειτουργείας αλλά και των στοιχείων που έχει προσθέσει ατομικά σε ποδοσφαιριστές του και καλείται να κάνει μερικά θαυματάκια ακόμη.
Αφού κατάφερε να βάλει στο παιχνίδι τον Πέλκα εξαφανίζοντας τα κενά του διαστήματα, αφού κατάφερε να πείσει τον Πρίγιοβιτς πως επίπεδο αλλάζεις προσθέτοντας στοιχεία συνδυαστικού ποδοσφαίρου, αφού έδωσε έναν ρόλο στον Βιεϊρίνια για να αποτελέσει μία τεράστια σταθερά και βέβαια να μεγαλώσει χρονικά την καριέρα του χωρίς την πίεση των στατιστικών, καλείται να κάνει κανονικό ποδοσφαιριστή τον Πέδρο Ενρίκε και βέβαια να προσαρμόσει τα στοιχεία του Χαρίση σε ένα γκρουπ υψηλού επιπέδου. Προσωπικά για εμένα είναι τα δύο μεγάλα στοιχήματα του Ράζβαν.
Αυτά τα δύο στοιχήματα του Ρουμάνου μπορούνε να του δώσουν λύσεις με στοιχεία που δεν υπήρχαν. Ακόμη και ο άτακτος Ενρίκε ως εξτρέμ είναι πολύ ανώτερος του Μακ που μετά την εποχή Τούντορ κατάλαβαν άπαντες πως είναι φορ και από τον ΠΑΟΚ αποκτήθηκε όταν ο Στανόγιεβιτς ήθελε το 4-4-2. Όμως ο Σέρβος απέτυχε, ο Μακ δεν βρήκε τον ρόλο που τον βόλευε και ο Ενρίκε είναι σαφώς καλύτερος από τον Σλοβάκο ως πλάγιος.
Το ζητούμενο για τον Βραζιλιάνο είναι να αποκτήσει τακτική συνείδηση, κάτι διόλου εύκολο.
Από την άλλη ο Χαρίσης είναι αυτό που περιέγραφε ο Λουτσέσκου πως αναζητά για τον ρόλο του κεντρικού χαφ. Έναν παίκτη γρήγορο, με τρεξίματα, ένταση στο παιχνίδι του, box to box, όμως και αυτός έχει να μάθει πολλά ακόμη. Το ότι έχει τρεξίματα δεν σημαίνει πως αυτά είναι σε σωστή βάση. Σε αυτή την περίπτωση ο Λουτσέσκου καλείται να μάθει ουσιαστικά στον νεαρό άσο, να παίζει με μυαλό, να μη τρέχει άσκοπα, να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του όπως πρέπει και όχι όπως κάτσει. Για εμένα το πρότζεκτ Χαρίση είναι το πιο ενδιαφέρον για την ομάδα. Η βάση του είναι ένα εκπληκτικό μείγμα χαρακτηριστικών, αλλά χρειάζεται πολύ δουλειά στο τακτικό και ψυχολογικό κομμάτι. Σε πρώτη φάση, θεωρώ πως θα πρέπει ο οργανισμός ΠΑΟΚ να πείσει τον παίκτη πως τον πιστεύει. Τα υπόλοιπα ανήκουν στον ίδιο.
Στο κομμάτι των κεντρικών χαφ υπάρχει και η περίπτωση Μουλέν. Δεν βρήκε χρόνο όχι γιατί είναι κακός παίκτης αλλά γιατί ο Λουτσέσκου δεν αλλάζει εύκολα κορμό στη διάρκεια της περιόδου, κάτι που έχουμε καταλάβει όλοι το γιατί. Η προετοιμασία είναι η ορθολογική διαδικασία ένταξης και περιμένουμε να δούμε αν θα βρεθεί χώρος για τον Γάλλο.
Με Μουλέν και Χαρίση στο ρόστερ, κατανοούμε επίσης γιατί ο ΠΑΟΚ δεν πιέζει τον Βέρνμπλουμ για άμεση απάντηση. Δεν αισθάνεται την φοβία των φορ, εκεί όπου υπάρχει γύμνια όσο ο Πρίγιο είναι στη Ρωσία και ο Κουλούρης ψάχνει ομάδα για δανεισμό.
Η μεταγραφή του Χατσερίδη καλύπτει τον ΠΑΟΚ και αριθμητικά, ενώ υπάρχει και ο Κίτσιου που μου την δίνει όταν κάποιοι τον υποτιμάνε.
Ο Μενεμενιώτης σταρ, είναι κάτι παραπάνω από τίμιος από την ημέρα που μπήκε στο ρόστερ της πρώτης ομάδας. Είναι γηγενής, είναι σε παραγωγική ηλικία, τελευταία χρονιά που ήταν στον ΠΑΟΚ ερχόμενος από τον πάγκο ήταν μπακ με 4 γκολ και 4 ασίστ, ενώ φέτος στο Βέλγιο έκανε 35 παιχνίδια με οκτώ 90λεπτά στα πλέι οφς. Δηλαδή ας μου εξηγήσει κάποιος σε επίπεδο βιογραφικού και παράλληλα εικόνας, γιατί ο Μπακάκης είναι σούπερ παίκτης και ο Κίτσιου είναι ο «ποιος Κίτσιου». Και δεν αναφέρομαι στους ΑΕΚτσήδες που νομιμοποιούνται να πιστεύουν πως ο Μπακάκης είναι ο Αγρινιώτης Καφού, αλλά στους δικούς μας που μειώνουν τα ίδια τους τα παιδιά.
ΥΓ: Επειδή γίνεται κουβέντα για το VAR, ότι και να λέμε, η δήλωση Μπεργκ στη συνέντευξη που του πήρε ο καλός συνάδελφος Γιάννης Σαπουντζάκης, είναι όλη η ουσία. Σε αυτή τη χώρα που αποθεώνονται οι πρόεδροι για τις λαμογιές τους και όχι οι αθλητές, η χρήση VAR είναι επιβεβλημένη. Όλα τα άλλα, είναι κουβέντα που ανοίγει από αυτούς που βολεύονται από τη λαμογιά.
sdna
Δεν υπάρχουν σχόλια: