«Ρουκέτα» Παπαθεοδώρου σε Γκαρσία: «Θα το σβήσει από το YouTube για να μην το δουν τα παιδιά του;»
Άρθρο-φωτιά για τον προπονητή του Ολυμπιακού από το Βασίλη Παπαθεοδώρου! - Ένα άρθρο που θα συζητηθεί!
Αναλυτικά το άρθρο του στο sdna.gr:
Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου γράφει για τα γεγονότα της Τούμπας και όχι μόνο. Η αλητεία, η ανανδρία, η ποδοσφαιρική ομάδα που μεταλλάχθηκε και το λάθος του ΠΑΟΚ...
Συνέβησαν πολλά από το βράδυ της Κυριακής μέχρι σήμερα που ξεκινάει η εκδίκαση της υπόθεσης. Προσπαθώντας τελικά να σταχυολογήσω, τι μου έμεινε περισσότερο στη μνήμη, από το καραγκιοζιλίκι που στήθηκε στην Τούμπα - και βλέποντας μέχρι και τις φωτογραφίες ντοκουμέντο από τη στιγμή της εξέτασης του Όσκαρ Γκαρσία - δεν ήταν κάτι από όσα είδα, άκουσα ή έμαθα. Ήταν κάτι που φαντάστηκα.
Ακολουθεί αληθινή ιστορία: Τρεις εβδομάδες πριν το παιχνίδι, δυο παιδιά που δεν γνωρίζω, με προσέγγισαν με ένα αίτημα: «Ζούμε στο Λονδίνο, δεν έχουμε πρόσβαση σε σύνδεσμο. Μπορούμε να βρούμε δυο εισιτήρια σε οποιαδήποτε θύρα με οποιοδήποτε κόστος; Ώστε να κλείσουμε αεροπορικά και ξενοδοχεία». Τα εισιτήρια βρέθηκαν, τα παιδιά έβγαλαν αεροπορικά. Και είδαν... αυτό που είδαν. Τη συνέχεια τη φαντάζομαι.
Ένα ταξίδι που κόστισε 300-400-500€ στον καθένα για να δουν την... προθέρμανση. Γιατί; Επειδή έτσι αποφάσισε ένας οργανισμός που έπαψε ομάδα να θυμίζει. Ίσως είναι κάτι άλλο, αλλά ποδοσφαιρική ομάδα δεν είναι πια.
Ίσως είναι Οργάνωση, ίσως είναι παράταξη, ίσως κάτι άλλο. Οι Έλληνες πάντως έπαψαν εδώ και χρόνια, όχι την Κυριακή, να αντιμετωπίζουν τον Ολυμπιακό σαν αυτό που ήταν το '70, το '80, το '90. Όσα διέπραξε μεταξύ 1996-2017, θα μνημονεύονται από γενιές και γενιές Ελλήνων, θα μεταφέρονται από τους πατεράδες σε γιούς όπως η ιστορία της Χούντας και του Πολυτεχνείου ή του Πινοσέτ στη Χιλή και του Φράνκο στην Ισπανία.
Στα video και τις εικόνες, στις αληθινές διηγήσεις των όσων έχουν συμβεί, οι ιστορικοί θα έχουν να προσθέσουν ακόμα ένα στίγμα του τρόπου με τον οποίο επιχείρησε να επιβληθεί η άλλοτε ποδοσφαιρική ομάδα. Το παιχνίδι της Τούμπας.
Το πώς δηλαδή επιχείρησε ένα κλαμπ να πάρει ακόμα ένα παιχνίδι χωρίς να παίξει. Όπως στη Λεωφόρο, εκεί που η ομάδα που υπέφερε περισσότερο από όλες στην διάρκεια της 20ετιας, έχασε παιχνίδι που δεν άρχισε.
Ο ΠΑΟΚ δεν έκανε κανένα λάθος την Κυριακή. Το λάθος το έκανε εκείνο το απόγευμα του Μάη όταν επέτρεψε να γίνει ό,τι έγινε βάζοντας άλλα πράγματα πάνω από την ιστορία και την υστεροφημία του συλλόγου. Ταυτόχρονα όμως υποθήκευσε και το μέλλον του.
Κάποτε, κάπου, ίσως μάθουμε τι ακριβώς συνέβη και γιατί ο ΠΑΟΚ δεν έστειλε... καροτσάκι τον προπονητή του στο χορτάρι αντί για τον Ευαγγελισμό, δίνοντας την ευκαιρία στον επόμενο να ακολουθήσει την ίδια συνταγή. Ο ΠΑΟΚ οφείλει σε ΟΛΟΥΣ κάποια στιγμή να δώσει μια εξήγηση για ότι συνέβη...
Από το βράδυ της Κυριακής όμως, διαχώρισα τα δυο περιστατικά για ένα και μόνο λόγο. Όχι με βάση τον πόνο του καθενός. Και στις δυο περιπτώσεις είναι να γελάς. Ο βασικός λόγος διαχωρισμού ήταν ότι η μια ομάδα κατέβηκε στο γήπεδο για να μην γίνει αγώνας. Και δεν έγινε γιατί στο τελετουργικό με τα χαρτάκια, ένα ρόλο ταμειακής μηχανής από τα 100 που έπεσαν βρήκε τον προπονητή. Ας μην εξετάσουμε τώρα αν έπεσε στο μάτι, στο μπουφάν ή στο στόμα.
Ο ρίπτης της Λεωφόρου ήθελε να χτυπήσει άνθρωπο όταν πέταξε το αντικείμενο. Και υπό αυτή την έννοια και μόνο έγινε ο διαχωρισμός και επιμένω: Δεν έχω πετάξει ούτε κορδέλα, ούτε νερό σε γήπεδο αλλά σίγουρα είναι αλητεία ενός οπαδού να πετάει μπουκάλια και ανανδρία αν κάποιος προπονητής οποιασδήποτε ομάδας προσποιείται τραυματισμό για να πάρει παιχνίδι στα χαρτιά. Πρώτα από όλα ξεφτιλίζει τον εαυτό του και έπειτα την ομάδα που εκπροσωπεί.
Όταν ο Γκαρσία έπεσε να κοιμηθεί το βράδυ της Κυριακής, ξέρει καλύτερα τι ένιωθε μέσα του. Αν ένιωθε ντροπή ή υπερηφάνεια. Αν θα λέει την ιστορία στα παιδιά του ή θα επιχειρήσει να κρύψει το video από το YouTube.
Για ό,τι έκανε ο Ολυμπιακός ή για ό,τι είπε δεν μου προκαλεί καμία εντύπωση. Ούτε το ποστ του Αλαφούζου. Ίσως περισσότερο με εξέπληξε ευχάριστα ο τρόπος που διαχειρίστηκε η ΠΑΕ ΑΕΚ το γεγονός. Κι αυτό δείχνει ότι έχουμε ελπίδες για την επόμενη ημέρα ώστε, ακόμα κι αν κρίνονται τίτλοι και δεκάδες εκατομμύρια, να υπάρχει ανάμεσα στους ανταγωνιστές ένα μίνιμουμ σεβασμού. Είναι εκείνη που μπορεί να επωφεληθεί τα μέγιστα αλλά η ΑΕΚ δε μπήκε καν στη διαδικασία να κάνει πρόσθετη παρέμβαση και να συμμετάσχει στη δίκη, τηρώντας το άτυπο moratorium που υπήρξε στην εποχή της ΕΟ: Όταν καθαρίσουμε το ποδόσφαιρο, να αφήσουμε το πρωτάθλημα να κριθεί στο χορτάρι.
Πολλοί είπαν ότι θέλουμε το πρωτάθλημα να παίζεται εντός των τεσσάρων γραμμών, λίγοι το έκαναν πράξη. Οι αγωνιστικές δυνατότητες ΑΕΚ και ΠΑΟΚ έχουν τόσο μικρές διαφορές μεταξύ τους που όλα είναι πιθανά. Όσο εύκολα μπορεί να πάρει το ντέρμπι τίτλου ο ΠΑΟΚ, άλλο τόσο εκτιμώ ότι η ΑΕΚ είναι η μοναδική ομάδα στην Ελλάδα που καθαρά αγωνιστικά μπορεί να βγάλει διπλό στην Τούμπα. Προσωπικά, θα χαρώ για τους οπαδούς και των δυο ομάδων αν φτάσουν στη Γη της Επαγγελίας, μετά από 24 ή 33 χρόνια. Το αξίζουν και οι δύο, και η εκτίμηση μου είναι ότι αυτός που δεν θα το καταφέρει φέτος, θα το πετύχει του χρόνου γιατί οι βάσεις έχουν μπει. Σε όλα τα επίπεδα.
Τι μένει; Να αποφασίσει η Δικαιοσύνη αν θα επιβραβεύσει την Οργάνωση ή τις ποδοσφαιρικές ομάδες. Αν θα δώσει πάτημα στον επόμενο προπονητή ή παίκτη να επαναλάβει αυτή την κωμωδία που παρακολουθήσαμε την Κυριακή ή επιτέλους θα βρεθεί ένας άτεγκτος δικαστής να συνεκτιμήσει και το γράμμα και το πνεύμα του νόμου. Όταν λέμε ότι θέλουμε τα παιχνίδια να κρίνονται από τους πρωταγωνιστές, δεν εννοούμε αυτούς που βλέπουμε στα σίριαλ και στις σκηνές, αλλά στο χορτάρι...
Ακολουθήστε το Live-sports365.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Αναλυτικά το άρθρο του στο sdna.gr:
Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου γράφει για τα γεγονότα της Τούμπας και όχι μόνο. Η αλητεία, η ανανδρία, η ποδοσφαιρική ομάδα που μεταλλάχθηκε και το λάθος του ΠΑΟΚ...
Συνέβησαν πολλά από το βράδυ της Κυριακής μέχρι σήμερα που ξεκινάει η εκδίκαση της υπόθεσης. Προσπαθώντας τελικά να σταχυολογήσω, τι μου έμεινε περισσότερο στη μνήμη, από το καραγκιοζιλίκι που στήθηκε στην Τούμπα - και βλέποντας μέχρι και τις φωτογραφίες ντοκουμέντο από τη στιγμή της εξέτασης του Όσκαρ Γκαρσία - δεν ήταν κάτι από όσα είδα, άκουσα ή έμαθα. Ήταν κάτι που φαντάστηκα.
Ακολουθεί αληθινή ιστορία: Τρεις εβδομάδες πριν το παιχνίδι, δυο παιδιά που δεν γνωρίζω, με προσέγγισαν με ένα αίτημα: «Ζούμε στο Λονδίνο, δεν έχουμε πρόσβαση σε σύνδεσμο. Μπορούμε να βρούμε δυο εισιτήρια σε οποιαδήποτε θύρα με οποιοδήποτε κόστος; Ώστε να κλείσουμε αεροπορικά και ξενοδοχεία». Τα εισιτήρια βρέθηκαν, τα παιδιά έβγαλαν αεροπορικά. Και είδαν... αυτό που είδαν. Τη συνέχεια τη φαντάζομαι.
Ένα ταξίδι που κόστισε 300-400-500€ στον καθένα για να δουν την... προθέρμανση. Γιατί; Επειδή έτσι αποφάσισε ένας οργανισμός που έπαψε ομάδα να θυμίζει. Ίσως είναι κάτι άλλο, αλλά ποδοσφαιρική ομάδα δεν είναι πια.
Ίσως είναι Οργάνωση, ίσως είναι παράταξη, ίσως κάτι άλλο. Οι Έλληνες πάντως έπαψαν εδώ και χρόνια, όχι την Κυριακή, να αντιμετωπίζουν τον Ολυμπιακό σαν αυτό που ήταν το '70, το '80, το '90. Όσα διέπραξε μεταξύ 1996-2017, θα μνημονεύονται από γενιές και γενιές Ελλήνων, θα μεταφέρονται από τους πατεράδες σε γιούς όπως η ιστορία της Χούντας και του Πολυτεχνείου ή του Πινοσέτ στη Χιλή και του Φράνκο στην Ισπανία.
Στα video και τις εικόνες, στις αληθινές διηγήσεις των όσων έχουν συμβεί, οι ιστορικοί θα έχουν να προσθέσουν ακόμα ένα στίγμα του τρόπου με τον οποίο επιχείρησε να επιβληθεί η άλλοτε ποδοσφαιρική ομάδα. Το παιχνίδι της Τούμπας.
Το πώς δηλαδή επιχείρησε ένα κλαμπ να πάρει ακόμα ένα παιχνίδι χωρίς να παίξει. Όπως στη Λεωφόρο, εκεί που η ομάδα που υπέφερε περισσότερο από όλες στην διάρκεια της 20ετιας, έχασε παιχνίδι που δεν άρχισε.
Ο ΠΑΟΚ δεν έκανε κανένα λάθος την Κυριακή. Το λάθος το έκανε εκείνο το απόγευμα του Μάη όταν επέτρεψε να γίνει ό,τι έγινε βάζοντας άλλα πράγματα πάνω από την ιστορία και την υστεροφημία του συλλόγου. Ταυτόχρονα όμως υποθήκευσε και το μέλλον του.
Κάποτε, κάπου, ίσως μάθουμε τι ακριβώς συνέβη και γιατί ο ΠΑΟΚ δεν έστειλε... καροτσάκι τον προπονητή του στο χορτάρι αντί για τον Ευαγγελισμό, δίνοντας την ευκαιρία στον επόμενο να ακολουθήσει την ίδια συνταγή. Ο ΠΑΟΚ οφείλει σε ΟΛΟΥΣ κάποια στιγμή να δώσει μια εξήγηση για ότι συνέβη...
Από το βράδυ της Κυριακής όμως, διαχώρισα τα δυο περιστατικά για ένα και μόνο λόγο. Όχι με βάση τον πόνο του καθενός. Και στις δυο περιπτώσεις είναι να γελάς. Ο βασικός λόγος διαχωρισμού ήταν ότι η μια ομάδα κατέβηκε στο γήπεδο για να μην γίνει αγώνας. Και δεν έγινε γιατί στο τελετουργικό με τα χαρτάκια, ένα ρόλο ταμειακής μηχανής από τα 100 που έπεσαν βρήκε τον προπονητή. Ας μην εξετάσουμε τώρα αν έπεσε στο μάτι, στο μπουφάν ή στο στόμα.
Ο ρίπτης της Λεωφόρου ήθελε να χτυπήσει άνθρωπο όταν πέταξε το αντικείμενο. Και υπό αυτή την έννοια και μόνο έγινε ο διαχωρισμός και επιμένω: Δεν έχω πετάξει ούτε κορδέλα, ούτε νερό σε γήπεδο αλλά σίγουρα είναι αλητεία ενός οπαδού να πετάει μπουκάλια και ανανδρία αν κάποιος προπονητής οποιασδήποτε ομάδας προσποιείται τραυματισμό για να πάρει παιχνίδι στα χαρτιά. Πρώτα από όλα ξεφτιλίζει τον εαυτό του και έπειτα την ομάδα που εκπροσωπεί.
Όταν ο Γκαρσία έπεσε να κοιμηθεί το βράδυ της Κυριακής, ξέρει καλύτερα τι ένιωθε μέσα του. Αν ένιωθε ντροπή ή υπερηφάνεια. Αν θα λέει την ιστορία στα παιδιά του ή θα επιχειρήσει να κρύψει το video από το YouTube.
Για ό,τι έκανε ο Ολυμπιακός ή για ό,τι είπε δεν μου προκαλεί καμία εντύπωση. Ούτε το ποστ του Αλαφούζου. Ίσως περισσότερο με εξέπληξε ευχάριστα ο τρόπος που διαχειρίστηκε η ΠΑΕ ΑΕΚ το γεγονός. Κι αυτό δείχνει ότι έχουμε ελπίδες για την επόμενη ημέρα ώστε, ακόμα κι αν κρίνονται τίτλοι και δεκάδες εκατομμύρια, να υπάρχει ανάμεσα στους ανταγωνιστές ένα μίνιμουμ σεβασμού. Είναι εκείνη που μπορεί να επωφεληθεί τα μέγιστα αλλά η ΑΕΚ δε μπήκε καν στη διαδικασία να κάνει πρόσθετη παρέμβαση και να συμμετάσχει στη δίκη, τηρώντας το άτυπο moratorium που υπήρξε στην εποχή της ΕΟ: Όταν καθαρίσουμε το ποδόσφαιρο, να αφήσουμε το πρωτάθλημα να κριθεί στο χορτάρι.
Πολλοί είπαν ότι θέλουμε το πρωτάθλημα να παίζεται εντός των τεσσάρων γραμμών, λίγοι το έκαναν πράξη. Οι αγωνιστικές δυνατότητες ΑΕΚ και ΠΑΟΚ έχουν τόσο μικρές διαφορές μεταξύ τους που όλα είναι πιθανά. Όσο εύκολα μπορεί να πάρει το ντέρμπι τίτλου ο ΠΑΟΚ, άλλο τόσο εκτιμώ ότι η ΑΕΚ είναι η μοναδική ομάδα στην Ελλάδα που καθαρά αγωνιστικά μπορεί να βγάλει διπλό στην Τούμπα. Προσωπικά, θα χαρώ για τους οπαδούς και των δυο ομάδων αν φτάσουν στη Γη της Επαγγελίας, μετά από 24 ή 33 χρόνια. Το αξίζουν και οι δύο, και η εκτίμηση μου είναι ότι αυτός που δεν θα το καταφέρει φέτος, θα το πετύχει του χρόνου γιατί οι βάσεις έχουν μπει. Σε όλα τα επίπεδα.
Τι μένει; Να αποφασίσει η Δικαιοσύνη αν θα επιβραβεύσει την Οργάνωση ή τις ποδοσφαιρικές ομάδες. Αν θα δώσει πάτημα στον επόμενο προπονητή ή παίκτη να επαναλάβει αυτή την κωμωδία που παρακολουθήσαμε την Κυριακή ή επιτέλους θα βρεθεί ένας άτεγκτος δικαστής να συνεκτιμήσει και το γράμμα και το πνεύμα του νόμου. Όταν λέμε ότι θέλουμε τα παιχνίδια να κρίνονται από τους πρωταγωνιστές, δεν εννοούμε αυτούς που βλέπουμε στα σίριαλ και στις σκηνές, αλλά στο χορτάρι...
ponas e?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΡΥΜΕΝΑ,ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΚΑΛΑ,ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΠΙΘΕΤΑ,ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ,Ο ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ''ΠΟΙΟΤΗΤΑ'' ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ: Α-Θ-Λ-Ι-Α ! ΟΠΩΣ ΑΘΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ Η ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΕΝ ΛΟΓΩ ''ΚΥΡΙΟΥ'' .ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΗΔΙΑΖΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άρθρο σας μπορεί να χαρακτηριστεί και ως δημοσιογραφικό σκουπίδι! Όσα γράψατε, ισως να μην τα έχει φανταστεί και ο πιο ένθερμος υποστηρικτής του ΠΑΟΚ. Επίσης είναι άρθρο με τόση λάσπη ,ώστε να σας ξελασπώσει μόνο ενα δικαστήριο! Μετά λέμε γιατί υπάρχειυπάρχει τόσος φανατισμός.
ΑπάντησηΔιαγραφή