Γκόντζος: Ο Αλαφούζος, τα βράχια, οι... χήρες στο κρεβάτι και οι... μεταγραφές που θέλουμε (!) τον Γενάρη
Το πιο τραγικό είναι ότι όλοι βρίζουν όλους, χθεσινά... αδέρφια καρφώνει ο ένας τον άλλο, διαχρονικοί υμνητές και γλείφτες μετατράπηκαν σε δημόσιους κατήγορους αυτών που έγλειφαν και υμνούσαν και γενικό συμπέρασμα ένα και ίδιο για όλους.
Εγώ, εμείς, οι... δικοί μου, οι... σαν κι εμένα, δεν φταίμε ποτέ και για τίποτε.
Έτσι είναι. Κι έτσι άλλωστε είναι η σύγχρονη Παναθηναϊκή μαγκιά και περηφάνεια.
Σ’ ένα πληκτρολόγιο ή σε ένα τηλέφωνο σε κάποια ραδιοφωνική βραδυνή εκπομπή, να προσπαθούμε να πείσουμε ότι... εμείς δεν είμασταν εμείς, ότι... αυτός δεν ήταν αυτός, ότι πάντα σωστά τα λέγαμε και όλα καλά τα κάναμε, αλλά μας... πρόδωσε ο καιρός και η ιστορία και μας έστησαν καρτέρι θεοί και δαίμονες.
Ε λοιπόν όχι.
Αυτό που σήμερα παρακολουθείτε δηλαδή το αργό και βασανιστικό ξεψύχισμα ενός τεράστιου συλλόγου, είναι το αποτέλεσμα επιλογών συγκεκριμένων ανθρώπων, είναι το αποτέλεσμα της απάθειας, της αποθέωσης της δήθεν... ουδετερότητας και της στήριξης πολλές φορές ενός μεγάλου κομματιού του κόσμου, σ’ αυτούς τους ανθρώπους.
Τους δήμιους και νεκροθάφτες του Παναθηναϊκού, τους οποίους ανακάλυψε το... 2017 πόσο κακό έκαναν και έχει βγει σβάρνα σε διαδίκτυο και ραδόφωνα ρίχνοντας ανάθεμα εκεί που... αποθέωνε.
Κι από κοντά και τα... εξαπτέρυγα.
Οι αιώνιοι υμνητές που φλόμωναν στην μούφα και τα ψέμματα τον κόσμο και που πιστεύουν πως αν μπουν κι αυτοί στο χορό του «ανάθεμα», θα κρυφτούν πίσω από τον «αναθεματισμένο» και θα την βγάλουν καθαρή για όσα έκαναν και... σέρβιραν τόσα χρόνια.
Ο Αλαφούζος, λέει, από χθες στο κέντρο της οργής του κόσμου, αλλά και το βασικό σημείο αναφοράς όσων κάνουν... εκτενείς αναλύσεις και εκτιμήσεις για την κατάσταση του Παναθηναϊκού.
Κι αν ρωτήσω εγώ τώρα, πότε ακριβώς κατάλαβαν ότι ο Αλαφούζος φταίει για όλα, στις... 21 Σεπτεμβρίου που ανακοίνωσε και τυπικά αυτό που ήδη είχε κάνει από τότε που τον αποθεώνατε, θα είμαι ο κακός της ιστορίας έτσι;
Κλαίνε όλοι τώρα σαν τις... χήρες στο κρεβάτι. Σαν τις... απατημένες και εγκαταλειμένες χήρες για την ακρίβεια.
Και ρίχνουν ανάθεμα γιατί, λέει, έφυγε ο Αλαφούζος και είναι απλήρωτοι οι παίκτες.
Κι αν τους πεις, τις άλλαξε, πότε ήταν... πληρωμένοι κανονικά οι παίκτες, σου λένε άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
Για δέστε λίγο τις... τρέχουσες προσφυγές οργισμένοι μου... αγωνιστές και προδομένοι μου αγαπητικοί;
Σας φαίνονται για προσφυγές του... τελευταίου χρόνου;
Ο Βέμερ δηλαδή, τώρα έμεινε απλήρωτος και κάνει προσφυγή;
Χθες; Προχθές;
Ή έχει αράξει εδώ και τρία χρόνια από την πρώτη ουσιαστικά μέρα που ήρθε και απλά κάααθεται και περιμένει το μπαγιόκο;
Τώρα μάθατε ότι ο Βέμερ είναι απλήρωτος;
Τρία χρόνια τώρα που κάθε χρόνο μας είχατε πρήξει για τις... υπερβάσεις του προέδρου και σπρωχνόσαστε ποιός θα τον εξυμνήσει καλύτερα, δεν ξέρατε τίποτε για το... έγκλημα;
Εδώ προσφυγή έχει κάνει μέχρι και ο... Αναστασίου.
Ναι ρε, αυτός ο «Ολλανδός» που είχε εκτοξεύσει αγωνιστικά τον Παναθηναϊκό με τα «μωρά του» όπως μας λέγατε.
Εδώ κάνουν προσφυγές κάτι απίθανοι τύποι που ήρθαν στον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια και όχι... φέτος ή μετά την 21 Σεπτεμβρίου που... προδοθήκατε ξαφνικά χωρίς να το περιμένετε.
Ανάπηροι που ποτέ δεν έπαιξαν.
Ημιανάπηροι που με πέντε λεπτά μπάλα και μια πετυχημένη πάσα στα πέντε μέτρα. είδαν να λέγονται και να γράφονται γι’ αυτούς ύμνοι που κάτι Πάολο Σόουζα, κάτι Ασάνοβιτς, κάτι Καραγκούνηδες, κάτι Μίκλαντ και κάτι Ζάετς και Ρότσα για να πάμε και στα πιο σοβαρά, δεν τα είχαν δει και ακούσει ούτε στις καλύτερες στιγμές τους στον Παναθηναϊκό.
Πλάκα μας κάνατε λοιπόν τώρα όλοι μαζί ομαδικώς;
Πέντε χρόνια τώρα δεν ξέρατε ότι ο Παναθηναϊκός χρωστάει σε όλους όσους πέρασαν απ’ αυτόν;
Πέντε χρόνια τώρα δεν ξέρατε ότι το περιβόητο... Απήλιον όχι μόνο ήταν αχούρι και ακατάλληλο, αλλά ότι δεν έγινε και κανένα από τα έργα που μας λέγατε ότι θα γίνουν εκεί;
Πέντε χρόνια τώρα δεν βλέπατε και δεν ξέρατε ότι κάθε μεταγραφική περίοδο κάναμε δέκα και δεκαπέντε μεταγραφές και απ’ αυτούς τους περισσότερους τους είχαμε να κάθονται και να περιμένουν να πάρουν τα λεφτά τους;
Βγάλατε τσιμουδιά για κάτι απ’ όλα αυτά, ανησυχήσατε για άτι απ’ όλα αυτά, προειδοποιήσατε με αφορμή κάτι απ’ όλα αυτά για τον κίνδυνο που υπάρχει στο άμεσο μέλλον για τον Παναθηναϊκό;
Δείξτε μας «πέντε λεπτά» πτήσης σας με οποιαδήποτε κριτική ή «ενημέρωση» όλα αυτά τα χρόνια, όλοι εσείς που τώρα... ξεσπάτε κατά του καταστροφέα που σας... εγκατέλειψε ξαφνικά.
Δείξτε μας ρε παιδιά, έστω κάτι για τα μάτια του κόσμου.
Γιατί μόνο και μόνο απ’ αυτούς που βλέπουμε να κάνουν προσφυγές και να τους χρωστάμε, αποδεικνύεται ότι πέντε χρόνια τώρα, η κατάσταση που βιώνει σήμερα ο Παναθηναϊκός ήταν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Απλά πέντε χρόνια τώρα, ζούσατε όλο το... παραμύθι σας, πιστεύατε πως με τα ψέμματα κάτι μαγικό θα γίνει και θα την σκαπουλάρει και πάλι ο Παναθηναϊκός που... φτιάξατε, συντηρούσατε και υμνούσατε μια αρρωστημένη κατάσταση που οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια σ’ αυτό που ζούμε σήμερα και τώρα που έσκασε το κανόνι και δεν έχει πια... μέλι, μου το γυρίσατε όλοι στην υψηλή κριτική και στο κράξιμο.
Έτσι είναι λοιπόν κι αυτή είναι η αλήθεια.
Τον Αλαφούζο σήμερα δεν τον κράζετε γιατί πιστεύετε, εκτιμάτε ή έστω καταλάβατε τώρα, ότι φταίει για την σημερινή κατάσταση.
Αλλά τον βρίζετε και μάλιστα με τον φανατισμό του... γενίτσαρου, μόνο και μόνο για να διαχωρίσετε την θέση σας απ’ αυτόν, να τον χρησιμοποιήσετε σαν «ασπίδα» για τις δικές ευθύνες και την στάση σας και για να συνεχίσετε να πουλάτε πάσης φύσεως ελπίδες σε εκείνο το κομμάτι του κόσμου που διαλυμένο από την λοβοτομή είναι ανίκανο να σκεφτεί στοιχειωδώς λογικά.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, αυτός ήταν τα τελευταία χρόνια.
Ένα άρρωστο πράγμα που λειτουργούσε εντελώς αντιποδοσφαιρικά και αντιπαναθηναϊκά στην ουσία του και το οποίο με μαθηματική ακρίβεια οδηγούσε την κατάσταση εκεί που είναι σήμερα.
Κι ένα πράγμα που είχε την πλήρη υποστήριξη, ανοχή και κάλυψη, από όλους εκείνους που κάποτε δεν άντεχαν να είναι... στους τέσσερις της Ευρώπης αλλά να παίζουν... τσούκου-τσούκου μπολ, που δεν άντεχαν να είναι πρώτοι αλλά να παίζουν με... δύο αμυντικά χάφ, αλλά πέντε χρόνια τώρα όχι απλά ανεχόντουσαν κάθε χρόνο το βούλιαγμα του Παναθηναϊκού, αλλά το υπεράσπιζαν μέχρι αηδίας, στήνοντας μάλιστα και στον τοίχο όσους προειδοποιούσαν για το τι θα γίνει.
Αυτό το πράγμα λοιπόν, ήταν αντικειμενικά καταδικασμένο να πέσει αργά ή γρήγορα στα βράχια. Μαζί και με τους... καπεταναίους του και με το πλήρωμα και τους... μούτσους του.
Από κει και πέρα, το ότι θα έβγαιναν οι ίδιοι οι... τιμονιέρηδες και όσοι αρμένιζαν πανηγυρίζοντας και σερβίροντας μούφες για σούπερ-ντούπερ υπερωκειάνιο και... φοβερό και τρομερό πλήρωμα που οδηγεί περήφανο το σκάφος στην... υγεία και την εκτόξευση και αντί να κρυφτούν, θα έβριζαν κιόλας, αυτό πραγματικά με ξεπερνάει.
Αλλά είναι κι αυτό ενδεικτικό και αντιπροσωπευτικό του τι ακριβώς έγινε στον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια.
ΥΓ.
Ειλικρινά ότι θα το άκουγα και αυτό αυτές τις ώρες στον Παναθηναϊκό, δεν το περίμενα.
Καλός και άγιος και όντως δεν έχει αυτός την κύρια ευθύνη και εντάξει να τον στηρίξουμε όλοι σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές τον Μαρίνο.
Αλλά ότι την μέρα που η συντριβή από τον ΠΑΟΚ επισημοποίησε και την αγωνιστική κατάντια του Παναθηναϊκού, τις ώρες που η μια προσφυγή σκάει μετά την άλλη εξ αιτίας κυρίως των εγκληματικών επιλογών και χειρισμών στις μεταγραφές κάθε χρόνο, θα άκουγα από ένα σοβαρό άνθρωπο και προπονητή, ότι «στο πρώτο ημίχρονο ήμασταν καλοί» και κυρίως ότι «αν δεν κάνουμε.... ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ (!!!!!) τον Γενάρη που έρχεται θα έχουμε πρόβλημα» ε αυτό πια, χρήζει άλλου είδους προσέγγισης.
Με νορμάλ τρόπο και κανονικούς λογικούς συνειρμούς και προσέγγιση, το πράγμα δεν βγαίνει.
Και με το συμπάθιο κιόλας...
sportdog
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια: