Γκόντζος: Έκρυβαν την αλήθεια, τα ήξεραν όλα από τον Αύγουστο - Γιατί δεν γλιτώνει το μοιραίο ο ΠΑΟ
Είναι άνευ σημασίας όλα αυτά τα δακρύβρεχτα και αγωνιώδη που βλέπουμε και ακούμε καθημερινά, σε σχέση με την κρισιμότητα των ημερών για το παρόν και το μέλλον του Παναθηναϊκού. Και πάντως είναι σίγουρα –αν μη τι άλλο- προκλητικό, να τα ακούμε απ’ αυτους που τα ακούμε και να τα διαβάζουμε απ’ αυτούς που τα διαβάζουμε. Τι ακριβώς δεν ήξεραν δηλαδή και το έμαθαν τις τελευταίες μέρες και τους έχει πιάσει τόση πρεμούρα;
Δεν ήξεραν την κατάσταση στον Παναθηναϊκό και μάλιστα όχι φέτος, όχι τους τελευταίους μήνες, αλλά γενικότερα τα τελευταία χρόνια;
Επειδή όλοι τους έκρυβαν την πραγματικότητα και φλόμωναν μούφες τον κόσμο, νόμιζαν ότι θα τους πιστέψει και η... πραγματικότητα και θα αλλάξει από μόνη της;
Δεν ήξεραν από τον Αύγουστο κιόλας ότι αυτή η ιστορία ουσιαστικά έχει τελειώσει;
Τι δηλαδή περίμεναν;
Ότι επειδή θα έρριχναν στην πιάτσα δέκα ελπίδες και πέντε σενάρια και επειδή θα έκαναν ένα τελευταίο ντου για... αρπαχτές μέσω ανώνυμων κα επώνυμων εράνων ή μέσω... εκστρατειών στο μιλητό, θα τράβαγε αυτή η ιστορία επ’ αόριστον και αν μη τι άλλο θα αρκούσε για να βγει η φετινή χρονιά;
Αστεία πράγματα κι από αστείους τύπους.
Που δυστυχώς όμως, έμαθαν στην πλάτη του Παναθηναϊκού την «επιστήμη» του πως ξεγελάμε και δουλεύουμε ένα κόσμο ολόκληρο και τώρα πια που δεν έχει... μάσα αυτή η ιστορία, τρέχουν να παραστήσουν πως... ειδαν το φως το αληθινό και κάνουν πως πενθούν μαζί με όλο τον κόσμο το ίδιο τους το θύμα.
Τα πράγματα είναι απλά λοιπόν. Όσο κρίσιμες ήταν όλες οι μέρες τους τελευταίους μήνες για τον Παναθηναϊκό, άλλο τόσο κρίσιμες είναι και αυτές που διανύουμε.
Στο ίδιο τεντωμένο σκοινί των προσφυγών και ττης χρεωκοπίας προσπαθούσε και προσπαθεί να ισσοροπήσει ο Παναθηναϊκός.
Το ίδιο κάνει και τώρα. Και δεν το κάνει για να αποφύγει το μοιραίο. Μην ξεγελιέστε και μην πιστεύετε τον κάθε σαχλαμάρα. Το μοιραίο δεν θα αποφευχθεί. Δεν γίνεται αντικειμενικά να αποφευχθεί. Και τώρα να βρει μια προσωρινή λύση ο Παναθηναϊκός θα εμφανιστεί μετά από λίγες μέρες το ίδιο πρόβλημα.
Το μόνο λοιπόν που προσπαθεί να κερδίσει ο Παναθηναϊκός απ’ όλα αυτά, είναι απλά... λίγος χρόνος. Μέχρι να φτάσει η μεταγραφική περίοδος για να δει τι θα καταφέρει να ξεπουλήσει και πόσα από τα χρέη θα καλύψουν αυτά τα λεφτά. Γι’ αυτό και μην ανησυχείτε άδικα για αυτές τις μέρες ειδικά. Κάποια άκρη θα βρει και θα φτάσει πάση θυσία μέχρι τον Γενάρη.
Γι’ αυτό κι όλοι αυτοί οι όψιμα αγωνιούντες και πενθούντες για τον Παναθηναϊκό, ας μας κάνουν την χάρη να το βουλώσουν τουλάχιστον. Πάει πολύ άλλωστε. Πούλησαν φούμαρα εδώ και κάτι χρόνια, διέλυσαν τον Παναθηναϊκό για χάρη των πουράτων και αόρατων εκτοξευτών και τώρα έχουν το θράσος να μιλάνε κιόλας.
Και το κυριότερο να συνεχίζουν να ξευτιλίζουν τον Παναθηναϊκό ή ότι έχει απομείνει απ’ αυτόν με τα καμώματά τους.
Καθώς οι πραγματικές δυσκολίες στο όλο... εγχείρημα, τον Γενάρη θα έρθουν. Εκεί που ο Παναθηναϊκός θα προσπαθεί να ξεφορτωθεί τις στρατιές των άχρηστων, ανήμπορων, ανεπάγγελτων και τραυματισμένων ποδοσφαιριστών που – με ελάχιστες εξαιρέσεις- μάζεψε αυτό το καλοκαίρι και που δεν θα βρίσκει πουθενά να τους δώσει έστω και τζάμπα.
Κι εκεί είναι που θα πέσει το πολύ κλάμα.
Γιατί και τώρα κλαίνε όλοι, αλλά καμώνονται πως δεν ξέρουν γιατί κλαίνε και ειδικά στο αγωνιστικό.
Έχουν την αυταπάτη ή προσπαθούν να σπείρουν ακόμα τις αυταπάτες στον κόσμο, ότι κάναμε φοβερά και τρομερά πράγματα το καλοκαίρι έστω με τα μέσα που διαθέταμε, ότι έχουμε φοβερό και τρομερό σύνολο και σαν παίκτες και σαν τεχνική ηγεσία και σαν ολα, αλλά μας παράτησε ξαφνικά ο Αλαφούζος και αυτό μας φταίει για όλα.
Μόνο που η πραγματικότητα είναι και πάλι διαφορετική.
Μόνο που ο Αλαφούζος μας είχε παρατήσει πολύ καιρό νωρίτερα, αλλά πάλι δεν βγάζατε κουβέντα και στήνατε στον τοίχο όποιον τάλεγε βγάζοντάς τον εχθρό του Παναθηναϊκού.
Μόνο που όταν πανηγυρίζατε όλοι για τις απίστευτες δεκατρείς μεταγραφές του καλοκαιριού ξέρατε και εσείς αλλά και αυτοί που τις έκαναν, ότι δεν ήταν δυνατόν αντικειμενικά να τις ξεπληρωθούν και να καλυφθούν και τα τεράστια συμβόλαια που τους κάνανε.
Τι να λέμε λοιπόν τώρα;
Κουβέντες για τις κουβέντες;
Δεν ήταν τυχαίο ή αναπόφευκτο να καταλήξει εδώ που κατέληξε η ιστορία.
Ήταν το αντικειμενικό αποτέλεσμα των ενεργειών και επιλογών που έκαναν συγκεκριμένοι άνθρωποι και οι οποίοι έχουν και την ευθύνη.
Και για πέστε μου λοιπόν όλοι σας τώρα, ποιούς νομίζετε ότι θα καταφέρει να πουλήσει ο Παναθηναϊκός απ’ αυτούς που έφερε το καλοκαίρι;
Ποιούς;
Αυτούς που δεν έχουν παίξει ούτε ένα παιχνίδι;
Αυτούς που έπαιξαν δυο παιχνίδια και μετά τραυματίστηκαν;
Αυτούς που μόλις κάνουν πάνω από δυο προπονήσεις την βδομάδα ή παίξουν ενάμιση παιχνίδι σερί βγαίνουν νοκ-άουτ λόγω μυϊκών προβλημάτων;
Πλάκα κάνουμε τώρα;
Για πέστε μου αλήθεια επίσης, από τις δεκατρείς μεταγραφές του καλοκαιριού, πόσοι ήταν στον βασικό κορμό του Ουζουνίδη μετά τον πρώτο μήνα;
Ο Σιλά, ο Χίλιεμαρκ μέχρι να κλατάρει κι αυτός και ο.... ;
Ο... ποιός;
Το πήρατε πρέφα ότι αυτή την στιγμή οι μοναδικοί παίκτες που μπορεί να βγάλει στο σφυρί ο Παναθηναϊκός και να βρει μια ομάδα να πάρει ότι-ότι, είναι παίκτες του... Στραματσιόνι με εξαίρεση τους Κουρμπέλη και Λουντ που ο ένας ήρθε επί Ουζουνίδη και ο άλλος ήρθε πριν τον Στραματσιόνι;
Για πέστε μου αλήθεια;
Xουλτ, Κουλιμπαλί, Βιγιαφάνες, Μολέδο που κατά τεκμήριο αυτή την στιγμή έχουμε βγάλει στην γύρα για πώληση, πότε ήρθαν στον Παναθηναϊκό;
Για πέστε μου επίσης;
Αυτή την στιγμή από την ΔΕΚΑΤΡΙΑΔΑ που ήρθε το καλοκαίρι, ποιόν μπορεί να αξιοποήσει σαν προϊόν για πώληση ο Παναθηναϊκός;
Τον Κολοβέτσιο; Τον Μουνιέ; Τον Καμπέσας; Τον Λουτσιάνο; Τον Άλτμαν; ΤονΓιόχανσον; Τον Ινσούα; Τον Διούδη; Τον... Τζανδάρη που είναι τραυματίας από την πρώτη μέρα που ήρθε; Τον Τσάβες που λένε κάποιοι ηλίθιοι ότι θα ενεργοποιηθεί ο... εσωτερικός κανονισμός κιόλας για να τιμωρηθεί;
Ο εσωτερικός κανονισμός τίνος; Της... ΠΑΕ Παναθηναϊκος; Υπάρχει τέτοιο πράγμα; Κι αν υπάρχει θα πάει σε παίκτη που του χρωστάει τα μαλιοκέφαλά της και θα του πει... σου βάζω πρόστιμο ή σου κάνω... διακοπή συμβολαίου; Δηλαδή πόσο σανό θα μοιραστεί ακόμα;
Όσο κι αν πονάει η αλήθεια λοιπόν.
Ο Παναθηναϊκός αντικειμενικά θα πήγαινε στα βράχια με την πολιτική που ακολουθούσε στο ποδοσφαιρικό κομμάτι του και με αυτούς που είχε μαζέψει δίπλα του ο Αλαφούζος στο διοικητικό, το οκονομικό, το οπαδικό και το... επικοινωνιακό του περιβάλλον από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τον Παναθηναϊκό.
Αλλά το ότι μετά την λαίλαπα Στραματσιόνι, θα ερχόταν καλοκαίρι, που αυτή η... λαίλαπα θα φαινόταν και καλύτερη απ’ όσα έγιναν και ότι θα κάναμε το ίδιο ακριβώς έγκλημα αλλά με ακόμα χειρότερες επιλογές απ’ ότι είχαν γίνει τότε, ε αυτό πια δεν το λες ούτε αφέλεια, ούτε ανικανότητα.
Το λες πλιάτσικο στην καλύτερη, έγκλημα κατά συρροή στην χειρότερη ή αν θέλουμε να είμαστε πιο ειλικρινείς και πιο ωμοί, το λες... τελευταία έφοδος για αρπαχτή σε ότι είχε απομείνει.
Αυτοί λοιπον που έκαναν αυτό το πάρτι, αυτοί που συμμετείχαν σ’ αυτό και αυτοί που το στήριξαν και το... αποθέωναν κιόλας, αν μη τι άλλο αυτή την στιγμή ας μην μιλάνε και ας μην παριστάνουν τις αγωνιούσες και πενθούσες... χήρες.
Ο Παναθηναϊκός δυστυχώς πια δεν γλιτώνει αδέρφια, το μέλλον του είναι προκαθορισμένο και έχει τους δυο δρόμους που είπαμε και την προηγούμενη φορά να επιλέξει και αυτό είναι το αποτέλεσμα της παρουσίας και της δράσης στον Παναθηναϊκό όλων αυτών που ξαφνικά κλαίνε και οδύρονται.
Εν κατακλείδι. Η παράσταση... κλαίν οι χήρες κλαιν και τα ορφανά, μπορεί να έχει ακόμα λίγα επεισόδια αλλά τελειώνει οριστικά οσονούπω.
sportdog
Δεν υπάρχουν σχόλια: